Τρίτη 28 Αυγούστου 2018

ΠΟΡΦΥΡΟ ΠΟΤΑΜΙ

Πορφυρό Ποτάμι

 ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Βρισκόμαστε σε ένα ελληνικό χωριό της Καππαδοκίας.Μέσα σε μια επίπονη βιοπάλη ο σλεπιτζής- και περιστασιακά γυρολόγος- Δημητρός υποδέχεται το τρίτο του παιδί.
Είναι ένα ασθενικό κοριτσάκι που θαρρείς και το όνομα της φανερώνει τη σφραγίδα του θανάτου επάνω της, γεμίζοντας απελπισία την ψυχή της μητέρας της Φεβρωνίας... 
       Η ασθενική Νιόβη περιφέρεται στο χωριό σαν αερικό, με το χλωμό της πρόσωπο και την νεραιδένια ομορφιά της να την κρατούν ταγμένη "πέραν του κόσμου τούτου".
Μοναδική υπόμνηση της ζωής που ξεγλιστρά από το κορμί της, η παρουσία του αψύ Φίλιππου, ενός αγοριού που κράτα μέσα του άσβεστο το μίσος για τον Οθωμανό δυναsτή, φλεγόμενο από τους ελληνικούς θρύλους και τον πόθο της Λευτεριας.
        Οι βουλές της μοίρας όμως θα επιλέξουν διαφορετική πορεία στα πράγματα και το μόνο που θα μείνει αλώβητο είναι η λατρέια της Νιόβης για τον Φίλιππο...
        Εν τω μεταξύ οι ανατροπες του πολιτικού σκηνικού θα πυροδοτήσουν πολέμους, τυλίγοντας με τα δεινά του τους απλούς ανθρώπους ,διαμελίζοντας οικογένειες και προσδοκίες...Bαλκανικοί Πόλεμοι ,ΑΠΠ, Μικρασιατική Εκστρατεία:
 Ο άνεμος του πολέμου και η αχλύ της Μεγάλης Ιδέας θα πάρουν μακρυά τον παθιασμένο Φίλιππο, που θα αφήσει πίσω του ΄'ενα κομμάτι της ερωτευμένης ψυχής του...
          Μέσα στην Απώλεια, η αέρινη Νιόβη θα μπει στο στόχαστρο ενός επιφανούς Τούρκου, του Αζέρ με τη σπάνια μόρφωση, που θα κάνει τα παντα για την αποκτήσει, ξετυλίγοντας τις πλευρές ενός απροσμενου χαρακτήρα που συγκινεί...
            Τα χρόνια θα περάσουν, κι οι Ελληνες θα πληρώσουν με ασύλληπτη βαρβαρότητα, καταρράκτες δακρύων και ποταμούς αίματος το όνειρο των Χαμένων Πατρίδων.
         Η Συνθήκη Της Λωζάννης θα ξεριζώσει τους πληθυσμούς που θα δουν να φράζει ισόβια ο δρόμος για τα ακριβά τους χώματα, εξαναγκάζοντάς τους σε ένα αβέβαιο μέλλον, που τούς ζητά να χτίσουν ξανά τη ζωή τους από τα συντρίμμια σε μια Αφιλόξενη "Μητέρα-Πατρίδα"... 


Σχετική εικόνα 
 Το Πορφυρό Ποτάμι της αγαπημένης μας συγγραφέως συνιστά άλλο ένα βιβλίο που είναι προσκύνημα στη μνήμη των αδικοχαμένων και μαρτυρικών ποργόνων μας από τα χαμένα εδάφη της Εγγύς Ανατολής.Το γνώριμο στιλ της Σόφης Θεοδωρίδου επανεμφανίζεται και στηρίζει το έργο σε τρεις άξονες:Τον Ιστορικό ,τον Ηθογραφικό και τον Συναισθηματικό...
Το Πορφυρό Ποτάμι δεν είναι... "άλλο ένα ρομαντικό μυθιστόρημα με ιστορικό προκάλυμμα", αλλά αποτελεί μια βαθιά ανθρωποκεντρική σπουδή γύρω από την πορεία του Ελληνισμού την πρώτη εικοσαετία του 20ου αιώνα. Μέσα από το προσωπικό δράμα των άρτια δομημένων χαρακτήρων σε αυτό το βιβλίο, τα ιστορικά γεγονότα από "γνώση" γίνονται "βίωμα" του αναγνώστη!Και σε αυτό το βιβλίο η Ιστορία, διατηρέι την εγκυρότητά της καθώς φιλτράρεται μέσα από τις ατομικότητες που υφίστανται τις συνέπειές της όχι πια ως απρόσωποι αριθμοί της ιστοριογραφίας.
Γι' άλλη μια φορά η ιστορική ματιά της Σόφης Θεοδωρίδου εστιάζει στη συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων στα χώματα της Μικρασίας και της Ανατολίας, όπως αυτή ανατράπηκε βίαια μεσα από τους πολέμους του 20ου αιώνα.. Σμυρνιοί, Πόντιοι και Καππαδόκες τώρα στροβιλίζονται σε ένα γαιτανάκι αίματος και πόνου. Κι όμως! Η Σόφη Θεοδωρίδου κατορθώνει να μη γίνει μονοδιάστατη αποφεύγοντας την παγίδα της επανάληψης: Σε κάθε έργο προσθέτει και μια νέα πινελιά ιστορικής γνώσης. Αυτή τη φορά οι ιστορικές της αναφορές μας ταξιδεύουν από την Καππαδοκία, στη  Σμύρνη ,στην Οδησσό για να μας γυρίσουν στα χωριά της Μακεδονίας.
Η τραγικότητα κι η παραφορά των συναισθημάτων στις κορυφώσεις της πλοκής ,είναι ένα οικείο γνώρισμα όλων των έργων της συγγραφέως.
Ένα βιβλίο που θέλεις να το τελειώσεις αλλά το τέλος είναι γλυκόπικρο όπως συμβαίνει και στην ζωή
που κυλάει σαν "Ποταμι" άλλοτε "πορφυρωμένο" από τα ηλιοβασιλέματα των ερώτων μας κι άλλοτε βαμμένο από το αίμα των αθώων της Ιστορίας...

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2018

ΤΟ ΠΕΤΡΑΔΙ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ

 

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα με συναίσθημα και δράση. Τα γεγονότα που καθόρισαν την πορεία του τόπου μας σημαδεύουν τη ζωή των ηρώων. Σμύρνη, λίγα χρόνια πριν από την Καταστροφή. Περπατάμε σε μαχαλάδες ελληνικούς και νιώθουμε τις μυρωδιές και τα ακούσματα της πόλης. Διασχίζουμε την Αρμενία καλπάζοντας πάνω στ’ άλογο και ακολουθούμε καραβάνια για να φτάσουμε στο Ισπαχάν. Βυθιζόμαστε νωχελικά στη χλιδή της Αυλής του σάχη. Έπειτα, έρχεται η Καταστροφή κι όλα χάνονται, θολώνουν, βάφονται κόκκινα – στο χρώμα του αίματος και της φωτιάς, στο χρώμα του πάθους και του πόθου... 

Τα ιστορικά ντοκουμέντα τεκμηριώνουν, επαληθεύουν. Ξεριζωμός και προσφυγιά. Ο χρόνος όμως γιατρεύει. Στα χρόνια του Μεσοπολέμου οι ήρωες μας αρχίζουν  ξανά τη ζωή τους στο Παρίσι, ξεπερνώντας κάθε δυσκολία. Αργότερα, εκεί, το άστρο του Ωνάση και της Μαρίας Κάλλας μεσουρανεί, σ'ένα Παρίσι που κατακτά όλο τον κόσμο με τα γλέντια και τη μεγαλοπρέπεια του. 

Έτσι φτάνουμε ως σήμερα, με ανθρώπους που ξέρουν να πονούν, να χαίρονται, να μεγαλουργούν και να ερωτεύονται παράφορα σε κάθε σταθμό της ζωής τους. 
Σμύρνη-Αρμενία-Ισπαχάν-Παρίσι.
Διαλέξτε εσείς πού θα σταθείτε....

Το Πετράδι της Ιωνίας είναι ένα μυθιστόρημα που δεν θέλεις να αφήσεις απο τα χέρια σου. Ενα πολυ καθηλωτικο ιστορικο μυθιστορημα! Ταξιδεψα μαζι του στην Σμυρνη,στα βαθη της Ανατολης,στο Ισπαχαν,στην Αρμενια και τελος στο Παρισι!

Απόσπασμα απο το βιβλίο:
"Πάρε το ρουμπίνι, φόρα το!!Φόρα το, αγάπη μου, κρύψ'το στον κόρφο σου και αν χαθούμε πούλα το για να ζήσεις εσύ και τα παιδιά. Να σωθείτε....Είναι σκληρό κι ανεκτίμητο πετράδι!!!
Κόκκινο σαν το αίμα που τρέχει και χύνεται στους δρόμους της Σμύρνης. Λαμπερό σαν την φωτιά που καίει τα σπίτια, τις αποθήκες και το λιμάνι. Πολύτιμο σαν την αγάπη και τις θύμησες. Εγώ,Σοφίκα, στα στήθη είχα τη καρδιά, ήρθες και μου την πήρες".
 

ΤΟ ΜΠΛΕ ΖΑΦΕΙΡΙ

  Τι είναι η αγάπη; Δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο, ούτε ο άνθρωπος ούτε ο διάβολος ούτε πράγμα, που να το θεωρώ τόσο ύποπτο σαν τον έρωτα, π...