ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

 Ο Μιχάλης, θύμα της Γενοκτονίας των Αρμενίων, ζει στην Ελλάδα, με τις αναμνήσεις να τον τρελαίνουν. Οι εικόνες από όσα έζησε ξεδιπλώνονται μπροστά του και το μυαλό του καλπάζει και φεύγει στην Ανατολή, στα βασιλικά χώματα της πατρίδας του, για να βρεθεί ανάμεσα στην οικογένειά του, για να δει ξανά τη σφαγή των δικών του προσώπων, για να δει τον άνθρωπο να γίνεται αγρίμι και να καταφέρεται ενάντια σε αθώους.
Δεν μπορεί να ξεχάσει τη μέρα που κοίταζε ανήμπορος το φαράγγι του θανάτου και έβλεπε τους αγαπημένους του να κείτονται άψυχοι στο έδαφος. Θυμάται πώς πήρε τον δρόμο, με καμένη την ψυχή, για μια άλλη πολιτεία, στα νότια του Άλυ ποταμού, αναζητώντας μια αχτίδα νέας ζωής που θα γλύκαινε την ύπαρξή του. Και τη βρήκε στο πρόσωπο εκείνης. Ρωμιά, δασκάλα στον τόπο της, ζούσε σε περιβάλλον άκρως θρησκευτικό και σε σπίτι με πατριαρχικές συνήθειες. Αντέδρασε όταν επιχείρησαν να βάλουν στο πλευρό της άνδρα διαφορετικής καταγωγής και πίστεως. Μα πόσο λάθος έκανε! Γιατί, παρόλο που η καρδιά του Μιχάλη ήταν ραγισμένη, εκείνος της χάρισε την άδολη αγάπη του και φύτρωσαν κυκλάμινα μέσα στα δυο τους χέρια. 

Αποσπάσματα

Όλοι ανησυχούν. Είδαν τα μάτια τους πολλά, τρόμαξε η ψυχή
τους, γι’ αυτό λένε στα βλέμματα να παρακολουθούν εξονυχι-
στικά την κάθε κίνηση, λένε στα χείλη να κάνουν κουβέντες μυ-
στικές, τρέμουν μήπως τα λόγια τους παρερμηνευτούν. Ο ήχος
της σιωπής ακούγεται παντού, οι συναντήσεις κρυφές, λιγόλο-
γες, ψιθυριστές. Με τη σκέψη στους χαμένους και τα μάτια τους
μέσα στο σπιτικό τους που έπιασε φωτιά, κουρνιάζουν αμίλητοι
στις γωνιές τους με ένα κάρβουνο αναμμένο να καίει την καρ-
διά τους. Προσεύχονται σιωπηλά να τελειώσουν όλα. Τρέμουν
στους νυχτερινούς ήχους, σε συρσίματα ποδιών, σε βήματα έξω
από τα σπιτικά τους. Άτιμοι καιροί… Ο ένας παρακολουθεί τον
άλλον, ο ένας καταδίδει τον άλλον. Αχ! Να περάσει το κακό αυ-
τό για όλους ανώδυνα και να δώσει ο Θεός να γυρίσουν πίσω
στον τόπο τους όλοι!!

Δανεικές οι γνώσεις. Μην τις κρατάς για τον εαυτόν σου. Από άλλον τις πήρες, δώσ'τες κι εσύ σε άλλον. Μοίρασε τες. Η μοιρασιά είναι πλούτος.

Ποτάμια δάκρυα, δάκρυα με κραυγές δυνατές, και το βλέμμα του γίνεται βλέμμα απόγνωσης. Ελπίζει σε ένα τέλος, ελπίζει να μετανοιώσουν αυτοί οι μοχθηροί άνθρωποι και να φύγουν κατάκοποι και αηδιασμένοι για την πράξη τους από εκείνο το σημείο. Μα κανείς δεν εγκαταλείπει. Ακούγονται τα σπαθιά μέσα στο σκοτάδι να χαράζουν και να τρυπούν σάρκες. Τα κοντάκια των όπλων να θρυμματίζουν κεφάλια και οι κραυγές του πόνου και της φρίκης να πνίγονται μέσα στη βροχή κάτω στο φαράγγι. 

Ταξίδεψα μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου με πόνο και σπαραγμό. Υπάρχουν τέτοιες ιστορίες που δεν τις ξέρουμε αλλά ευτυχώς βρέθηκαν άνθρωποι που σώθηκαν και μάθαμε για αυτήν την γενοκτονία. Μια ιστορία αληθινή, μια ιστορία πόνου. Μια ιστορία για την Γενοκτονία των Αρμενίων. Κανένας άνθρωπος να μην ζήσει ξανά τόσο πόνο. 

Ζούσαν όλοι αρμονικά, Τούρκοι, Έλληνες, Πόντιοι, Αρμένιοι και πολλοί άλλοι λαοί. Οι Τούρκοι όμως επαναστάσησαν και ήθελαν να τους αφανίσουν όλους τους άλλους. Σκότωναν ανελέητα.Στην ιστορία αυτή ο Μιχάλης ή αλλιώς Πασχάλης (το αρμένικο του όνομα) ήταν αυτός που είδε με τα ίδια του τα μάτια να σκοτώνουν την γυναίκα και τα παιδιά του, την μητέρα του, τον πατέρα του καθώς και όλους τους συγγενείς και συγχωριανούς του.

Είδε από μακριά το αίμα των δικών του να στάζει σαν ρυάκι στο φαράγγι αλλά ήταν μακριά, ανήμπορος να πλησιάσει να τους σώσει. Ούρλιαζε, σπάραζε η καρδιά του, πέθανε η ψυχή του. Θα τρελενόταν εκεί πάνω στα βράχια που κρυβόταν αλλά η απόσταση δεν τον άφηνε να πλησιάσει. Αλλά και να πλησίαζε δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Ήταν όλοι νεκροί. Ήταν μόνος και ήταν πολλοί Τούρκοι με σπαθιά.  Τους είχαν όλους αποκεφαλίσει.....Δεν μπόρεσε να κάνει κάτι. Το βάρος της ψυχής του ήταν μεγάλο. Έφυγε με το Δάκρυ της Ανατολής στα μάτια του. 

Ξενιτεύτηκε για να σωθεί αλλά η ψυχή του είχε πεθάνει. Έφτιαξε άλλη ζωή, παντρεύτηκε, δούλεψε σκληρά και έδωσε όλη του την αγάπη στην νέα του οικογένεια. Έζησε μαζί τους μέχρι τα βαθειά γεράματα. Έζησε για να γράψει την ιστορία της γενιάς του, για να ακουστεί. Να μάθουν όλοι για το Δάκρυ της Ανατολής!!!!

 

Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ

 Η Λευκή, αθώο θύμα οικογενειακών γονιδίων, ζει χωρίς τη στοργή του πατέρα της, ώσπου ένα απόγευμα μαθαίνει τυχαία μια τρομερή αλήθεια. Συγκλονισμένη, εγκαταλείπει το μικρό χωριό και την ασφάλεια του σπιτιού της προσπαθώντας να ξεφύγει από τη μοίρα της. Το δωδεκάχρονο κορίτσι αποφασίζει να τελειώσει τη ζωή του στα νερά της θάλασσας. Σώζεται από ένα ζευγάρι τουριστών και η ζωή του πια αλλάζει ολοκληρωτικά.

Χρόνια αργότερα, επιτυχημένη στη ζωή και με τη λαχτάρα της ευτυχίας στην καρδιά, ξαναβρίσκεται στην Ελλάδα. Οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας ξυπνούν έντονες κι αποφασίζει να ξετυλίξει το κουβάρι του μυστηρίου που καλύπτει τη γέννησή της. Οι παιδικοί φόβοι ξαναγυρίζουν, μα η επιθυμία να μάθει είναι δυνατότερη.

 "κοιταξε παλι τη θαλασσα. Νομισε πως την καλουσε. Ο ηρεμος παφλασμος της πανω στο μολο εμοιαζε με καλεσμα. Προσηλωθηκε στην υδατινη φωνη. Μεσα στο μυαλο της το καθε απαλο κτυπημα στον πετρινο τοιχο εμοιαζε να λεει 'ελα, ελα'. Υστερα αφεθηκε να γλιστρησει στο νερο...."

Ταξίδεψα με μια δυνατή ιστορία που σε καθηλώνει γεμάτη παράξενα παιχνίδια της μοίρας και κρυμμένα μυστικά που πληγώνουν τους ήρωες του βιβλίου μα πιο πολύ την ηρωίδα μας, την Λευκή. Ένα κορίτσι που γεννήθηκε με μια παράξενη κληρονομικότητα στο χρώμα των μαλλιών της. Όταν κάποιο βράδυ μαθαίνει ένα τρομερό μυστικό της οικογένειας της, εξαφανίζεται και προσπαθεί να δώσει τέλος στην ζωή της. Σώζεται από μια οικογένεια τουριστών, που την παίρνουν μαζί τους και άξαφνα αλλάζει όλη η ζωή της. Τα όμορφα ασημένια μαλλιά της γίνονται εισιτήριο για μια επιτυχημένη καριέρα. Χρόνια αργότερα οι επαγγελματικές της υποχρεώσεις την φέρνουν στην Ελλάδα και αποφασίζει να ανακαλύψει τα γεγονότα που άλλαξαν με άσχημο τρόπο τόσες ζωές. Υπάρχει τρόπος να συγχωρήσει αυτούς που την πόνεσαν τόσο; Έφτασε επιτέλους η ώρα της αλήθειας και της συγνώμης;  Ένα βιβλίο με μια συγκινητική ιστορία που σου περνάει τόσα μηνύματα για το θείο δώρο της γέννησης ενός παιδιού και ειδικά για την αγάπη της μάνας.....

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ

Ταξίδι στη Βενετία... ή μήπως ταξίδι με τη Βενετία; Η Μάνια, η Ιφιγένεια και η Πηνελόπη εκεί κατέφευγαν κάθε φορά που στη ζωή τους ερχόταν μια απρόσμενη αλλαγή ή μια δυσάρεστη ματαίωση. Στο σαλόνι μιας άλλης εποχής, καθισμένες σε χρυσοποίκιλτες πολυθρόνες, έπιναν τσάι από πορσελάνινα φλιτζάνια και, μαζί με την αγαπημένη τους Βενετία, ταξίδευαν νοερά στην Πόλη των Δόγηδων... Όλα τότε φαίνονταν πιο εύκολα. Οι καρδιές άνοιγαν, τα χείλη μιλούσαν και τα μάτια δάκρυζαν... Στα βαθιά κανάλια της ψυχής της, η Βενετία πετούσε όσα πονούσαν και έφερνε δροσερό αεράκι στις ζωές τους... Η πόλη ή η γυναίκα; Τι σημασία έχει; Το ταξίδι στη Βενετία αέναο, γεμάτο ανατροπές και εκπλήξεις. Κυρίως γεμάτο μαγεία... 

Ταξίδεψα στην Βενετία κυριολεκτικά και μεταφορικά!!! Ένα ταξίδι μαγικό μαζί με την Μάνια, την Ιφιγένεια και την Πηνελόπη!!!Ταξίδεψα στην Πόλη των Δόγηδων και στα βαθιά κανάλια της Βενετίας σε μια απογείωση με πορσελάνινα φλιτζάνια. Η διάρκεια του ταξιδιού ήταν μεγάλη με ατελείωτα συναισθήματα αλλά η προσγείωση ήταν ακόμα πιο καθηλωτική!!!

Αποσπάσματα

(Ναι ....Παραδέχτηκε η Βενετία. Καταλαβαίνω.....Σαν αεροπλάνο κι εσύ....Όπως πολλοί από μάς....Η απογείωση έχει την γοητεία της ελπίδας για κάτι νέο και όμορφο. Και σαν βρεθούμε ανάμεσα στα σύννεφα, ελάχιστη επαφή υπάρχει με τη γη, δεν την θυμόμαστε καν. Δρούμε με το ένστικτο, αφηνόμαστε. Κι όταν έρχονται οι αναταράξεις, τότε θυμόμαστε πόσο εύκολο είναι να τσακιστούμε ,αλλά είμαστε ψηλά, δεν υπάρχει διαφυγή... Μόνο προσδοκία για μια ομαλή προσγείωση..)

(Ξέρεις, όταν κάποιος χρειαστεί να χειρουργηθεί, η τομή κλείνει, τα ράμματα φεύγουν, αλλά εκείνη η περιοχή μένει χωρίς αίσθηση γιατί κόπηκαν μικρά αιμοφόρα αγγεία, η συνοχή του δέρματος διάκοπηκε βίαια. Το ίδιο συμβαίνει και μ’ενα σοβαρό έγκαυμα....Μπορεί να επουλώνεται, αλλά η καμένη επιφάνεια έχει χάσει την ολότητα της αίσθησης που είχε πριν.....Θεώρησε πως το ίδιο έπαθες κι έσυ).

ΦΩΝΕΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Η Λόρα είναι νιόπαντρη, αλλά την ευτυχία της τη σκιάζει η ανάμνηση της πρώτης γυναίκας του άντρα της. Όταν πηγαίνει διακοπές στο πατρικό του στην Κορνουάλη, μαγεύεται και από το ωραίο παλιό σπίτι και από τους ανθρώπους του, κι η ανήσυχη ψυχή της γαληνεύει. Όμως δύο ανώνυμα γράμματα απειλούν την εύθραυστη ευτυχία της και γίνονται αφορμή να μάθει όλα όσα ήθελε για το παρελθόν του άντρα της και να μετρήσει την αγάπη του.

Ένα ανάλαφρο μυθιστόρημα που με ταξίδεψε στην Κορνουάλη της Αγγλίας. Μια εκδρομή κολυμπώντας στα νερά της Μάγχης. Θα έλεγα ένα ρομαντικό ανάλαφρο μυθιστόρημα με περιγραφές τοπίων και απλά συναισθήματα διαφορετικών ανθρώπων !!!Και μέσα σε όλα αυτά μια αναπάντεχη μυστηριώδης ίντριγκα!!!

 

ΟΙ ΠΟΛΥΘΡΟΝΕΣ ΤΩΝ ΔΡΑΚΩΝ

Ταξίδεψα αυτήν την φορά με σε ένα μαγεμένο παραμύθι! Ήταν διαφορετικό αυτό το βιβλίο της Χρυσηίδας Δημουλίδου και το απόλαυσα. Ήταν μαγικό και ονειρεμένο. Γεμάτο με αγάπη, πάθος, φιλίες αλλά και μίσος, ίντριγκες και εξουσίες. Ταξίδεψα σε μια άλλη εποχή που υπήρχαν πρίγκιπες, άρχοντες, αρχόντισσες και βασιλείς. Το παραμύθι ήταν μεγάλο και να φανταστήτε ξεκίνησε μόνο από δύο πολυθρόνες. Οι πολυθρόνες των Δράκων γράφουν την ιστορία ενός καταπληκτικού παραμυθιού για μεγάλους. Το Κάστρο των Δράκων φαντάζει μακρινό σε μια άλλη εποχή που έγραψε την ιστορία στους τοίχους του. Η κάθε πέτρα του ξέρει κάθε κρυμμένο μυστικό, κάθε πάθος ή εξουσία, κάθε μίσος ή ίντριγκα. Έζησα μέσα σε 709 σελίδες ένα μαγεμένο ταξίδι μέσα από ένα καταπληκτικό παραμύθι. Έγινα για λίγο ένα μικρό κοριτσάκι που έζησε σε ένα κάστρο με πριγκίπισσες και δράκους!!!

 

Στην πιο άγρια και απομονωμένη κομητεία του βασιλείου, δύο πολυθρόνες εξουσίας καθορίζουν τις ζωές τριών γενεών αρχόντων της οικογένειας των Δράκων: του Μάξιμου, του Βάλτεμαρ και του Ματτία, τόσο διαφορετικών μα συνάμα τόσο όμοιων χαρακτήρων. Και δίπλα τους οι γυναίκες τους, άλλοτε ως απόλυτες αρχόντισσες και άλλοτε ως σκιές, κινούν τα νήματα των πράξεων των συζύγων τους.

Εξουσία, έρωτες, αγάπη, πάθη, ίντριγκες, προδοσίες μίση, δολοπλοκίες, εμπορικές φιλοδοξίες, πολιτικές συμφωνίες, πόλεμοι, βασανιστήρια, δολοφονίες γράφουν την ιστορία τους στο απροσπέλαστο κάστρο των Δράκων με τα καλά κρυμμένα μυστικά, χτισμένο στο πιο δύσβατο σημείο του απέραντου πυκνού δάσους. Κι εκεί, στην καρδιά αυτού του δάσους, κρύβεται ένα μυθικό πλάσμα που παρακολουθεί τα πάντα, μα επεμβαίνει μόνο όταν απειλείται η γη του.

Ένα φανταστικό οδοιπορικό που ξεκινά από τον παγωμένο Βορρά και φτάνει μέχρι τη Βενετία και τη Γένουα του 16ου αιώνα, μεταφέροντας τη μαγεία από το παραμύθι στην πραγματικότητα. Γιατί ακόμη και σήμερα υπάρχει μαγεία. Ποιος είναι εκείνος που θα εμποδίσει το μεγάλο παιδί που κρύβουμε μέσα μας να αναζητά την παραμυθοχώρα του; Ποιος είπε πως οι άνθρωποι έπαψαν να ρομαντικοί; Ή μήπως στις σκληρές εποχές που διανύουμε δεν έχουμε όλοι ανάγκη από ένα παραμύθι, που θα μας θυμίσει τη χαμένη μας αθωότητα; Μια φορά κι έναν καιρό…

Πίσω από κάθε παραμύθι κρύβεται μια αλήθεια. Και πίσω από μια αλήθεια, η πραγματική ζωή.

Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

Μια νύχτα με καταιγίδα, μια βάρκα με ένα νεογέννητο μωρό βρίσκει καταφύγιο στη Δήλο. Η Άρτεμη, η αγαπημένη των θεών, μεγαλώνει μέσα στην αγάπη και την ασφάλεια, και τολμάει να κυνηγήσει τα όνειρά της. Ώσπου ένας μυστηριώδης άντρας με ζαφειρένια μάτια, αλλά κι ένας φόνος στο ιερό νησί θα την αναγκάσουν να παλέψει για την ίδια της τη ζωή. Κι ύστερα όλα μπλέκονται. Φωτεινοί και σκοτεινοί ήρωες, όνειρα κι ελπίδες, κατάσκοποι και δολοφόνοι. Κι ύστερα το αδύνατο γίνεται δυνατό. Ηλιόλουστη Δήλος, κοσμοπολίτικη Μύκονος, πανέμορφη Ρήνεια, γραφικά ψαροχώρια της Κορνουάλης, όλα σε ένα μυθιστόρημα παθιασμένο. Σαν την Ελλάδα. Γεμάτο φως κι ανθρώπους «ηλιόλουστους». Γιατί την τύχη μας την κεντάμε με τραγούδια ψυχής…

Πηγή: https://www.paron.gr/2019/05/05/i-agapimeni-ton-theon/

Μια νύχτα με καταιγίδα, μια βάρκα με ένα νεογέννητο μωρό βρίσκει καταφύγιο στη Δήλο. Η Άρτεμη, η αγαπημένη των θεών, μεγαλώνει μέσα στην αγάπη και την ασφάλεια, και τολμάει να κυνηγήσει τα όνειρά της. Ώσπου ένας μυστηριώδης άντρας με ζαφειρένια μάτια, αλλά κι ένας φόνος στο ιερό νησί θα την αναγκάσουν να παλέψει για την ίδια της τη ζωή. Κι ύστερα όλα μπλέκονται. Φωτεινοί και σκοτεινοί ήρωες, όνειρα κι ελπίδες, κατάσκοποι και δολοφόνοι. Κι ύστερα το αδύνατο γίνεται δυνατό. Ηλιόλουστη Δήλος, κοσμοπολίτικη Μύκονος, πανέμορφη Ρήνεια, γραφικά ψαροχώρια της Κορνουάλης, όλα σε ένα μυθιστόρημα παθιασμένο. Σαν την Ελλάδα. Γεμάτο φως κι ανθρώπους «ηλιόλουστους». Γιατί την τύχη μας την κεντάμε με τραγούδια ψυχής…

Πηγή: https://www.paron.gr/2019/05/05/i-agapimeni-ton-theon/

Ξέρεις πως εσύ, όχι η μοίρα, όχι η τύχη, μήτε οι άνθρωποι γύρω σου, εσύ μονάχα έχεις, ό,τι και αν κάμεις, ό,τι και αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη.

Νίκος Καζαντζακης,Ο Καπετάν Μιχάλης, Εκδόσεις Καζαντζάκη, 2010

Μια νύχτα με καταιγίδα, μια βάρκα με ένα νεογέννητο μωρό βρίσκει καταφύγιο στη Δήλο. Η Άρτεμη, η αγαπημένη των θεών, μεγαλώνει μέσα στην αγάπη και την ασφάλεια, και τολμάει να κυνηγήσει τα όνειρά της.

Ώσπου ένας μυστηριώδης άντρας με ζαφειρένια μάτια, αλλά κι ένας φόνος στο ιερό νησί θα την αναγκάσουν να παλέψει για την ίδια της τη ζωή. Κι ύστερα όλα μπλέκονται. Φωτεινοί και σκοτεινοί ήρωες, όνειρα κι ελπίδες, κατάσκοποι και δολοφόνοι. Κι ύστερα το αδύνατο γίνεται δυνατό.

Ηλιόλουστη Δήλος, κοσμοπολίτικη Μύκονος, πανέμορφη Ρήνεια, γραφικά ψαροχώρια της Κορνουάλης, όλα σε ένα μυθιστόρημα παθιασμένο. Σαν την Ελλάδα. Γεμάτο φως κι ανθρώπους «ηλιόλουστους».
Γιατί την τύχη μας την κεντάμε με τραγούδια ψυχής…

Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει κάθε φορά η Κυρία Ρένα και με καθηλώνει. Αυτήν την φορά έγινα ένα με την πρωταγωνίστρια, την ηρωίδα του βιβλίου την Άρτεμης.Ζούσα μαζί της την κάθε στιγμή, από μωράκι που γεννήθηκε μέχρι που μεγάλωσε. Ταξίδεψα μαζί της στο υπέροχο νησί του Αιγαίου την Δήλο αλλά και στο μικρό νησάκι Ρήνεια που δεν είχα ξαναπάει. Ταξίδεψα για άλλη μια φορά στην Μύκονο και στο Λονδίνο!!! Δυό αντίθετα άκρα!!! Ήλιος και θάλασσα στο ένα και ποτάμια και βροχή στο άλλο!!!Ακόμα για άλλη μια φορά περπάτησα και είδα τους καταρράκτες της Έδεσσας!!! Πανέμορφο μέρος της Ελλάδας μας!!!Έζησα μαζί της ότι βίωσε, ένιωσε, λαχτάρησε, πόνεσε και ακόμα ότι αγάπησε. Η ζωή παίζει πάντα άσχημα παιχνίδια αλλά η Άρτεμης γεννήθηκε τυχέρη γιατί ήταν η Αγαπημένη των Θεών!!!! Διάβασα ένα παθιασμένο μυθιστόρημα γεμάτο λάμψη !!!!

ΟΛΕΘΡΙΟ ΠΑΘΟΣ

Στη Θεσσαλονίκη του 1978, δυο νεαροί φοιτητές, η Χαρά Προκοπίου από την Αθήνα και ο Τάσος Αναγνώστου από τη Λάρισα, ερωτεύονται παράφορα. Τα όνειρα που κάνουν για το κοινό μέλλον τους γεμίζουν τη ζωή τους. Μα ξαφνικά όλα γκρεμίζονται για τη Χαρά. Ο αγαπημένος της εξαφανίζεται από τη ζωή της ανεξήγητα, χωρίς μια λέξη. Οι άκαρποι μήνες αναμονής για ένα μήνυμά του σωριάζουν τα όνειρά της σε ερείπια και οι αλλεπάλληλες δυσκολίες επιβίωσης την αναγκάζουν να ξενιτευτεί.

Μερικά χρόνια μετά, με τον γάμο της θα σβήσει πια εντελώς από τη ζωή τη Χαρά Προκοπίου και τις σκληρές αναμνήσεις της πρώτης αγάπης. Τώρα, ως Τζόις Ντρέναν, επιτυχημένη επιχειρηματίας, απρόσιτη και απόμακρη, στην ηλικία των πενήντα, ζει ή μάλλον υπάρχει... χωρίς αγάπη, με ένα μεγάλο κενό στη καρδιά. 


Ο κατά πολύ νεότερος της ελκυστικός Βολιώτης Άρης Μπρίλης θα εισβάλει στη ζωή της. Η έντονη, ανεξήγητη έλξη θα κυριαρχήσει, η Χαρά θα υποκύψει και για λίγο θα ζήσει ένα όνειρο, όμως οι ανατροπές θα είναι καταιγιστικές. Η παράλογη ζήλεια μιας παλιάς ερωμένης του Άρη θα προκαλέσει μια δίνη καταστροφικών εξελίξεων, που θα παρασύρει και θα επηρεάσει αμετάκλητα τις ζωές τεσσάρων ανθρώπων.

Ποιο αόρατο νήμα συνδέει αυτούς τους τραγικούς ανθρώπους, τον νεαρό Άρη, τον πατέρα του Ανέστη Μπρίλη, τη Χαρά ή Τζόις και τον εξαφανισμένο από τη ζωή της Τάσο Αναγνώστου;








"'Οταν η ψυχή διψάει για την αγάπη, την αληθινή αγάπη, βρίσκει τον τρόπο να δραπετεύσει απο την σκληρή πραγματικότητα και δημιουργεί τον δικό της απατηλό κόσμο. Τον ξεχασμένο, περασμένο, χαμένο στο παρελθόν κόσμο που γέννησε αυτή την αγάπη και την έθρεψε. Και που την πρόδωσε!!"

"Μα ο χρόνος είναι ένα πικρό φάρμακο που όσο και να μισείς τρυπώνει στον οργανισμό και εξαλείφει αυτό που παλεύεις να κρατήσεις. Αργά αλλά αποτελεσματικά. Και απαλύνει τον πόνο, γλυκαίνει τις αναμνήσεις και σου ξαναδίνει δύναμη να ζήσεις".

Ένα ταξίδι που δεν θα ήθελε κανένας να το κάνει πιστέψτε με. Ήταν ολέθριο το πάθος τους και δέν ήξεραν τι έκρυβε η μοίρα από το παρελθόν τους. Ένα παρελθόν κρυμμένο καλά στην ψυχή δυό ανθρώπων που αγάπησαν και κράτησαν την αγάπη τους για πάντα κρυφή. Το μέλλον όμως είχε άλλα σχέδια που δεν φαντάζοταν ποτέ στην ζωή τους ότι θα συμβούν. Και θα είναι μοιραία και για τους τρεις τους. Η μοίρα παίζει άσχημα παιχνίδια μερικές φορές, παιχνίδια απρόοπτα που όσο και να θέλεις να την αποφύγεις σε κυνηγάει και σε βρίσκει όπου και να πάς. Όμως ταξίδεψα μαζί τους με το πάθος τους, την αγάπη τους στην Θεσσαλονίκη και μετά από χρόνια στο Λονδίνο!!!!