Μώβ

Επιτέλους το τελείωσα. Το Μώβ της Ίντζι Αράλ. Μόνο ωραίο εξώφυλλο έχει. Είναι η πρώτη φορά που ένα βιβλίο δεν με ώθησε να το τελειώσω με αγωνία ή με ευχαρίστηση. Είχε πολλές ανούσιες περιγραφές και ένα τέλος ανολοκλήρωτο για μένα. Δεν έχω γράψει ποτέ αρνητική κριτική για ένα βιβλίο αλλά δυστυχώς αυτή είναι η γνώμη μου για αυτό το βιβλίο οπότε δεν θα το συνιστούσα σε κανέναν.

Ο Ιλχάν, γιος κηπουρού, πρώην αριστερός και τώρα μεγιστάνας του πλούτου, πενήντα χρόνων πια, μετά από έναν αποτυχημένο γάμο ερωτεύεται μια κοπέλα τριάντα χρόνια νεότερή του. Με την επιθυμία να γυρίσει σελίδα στη ζωή του, προσπαθεί να πάρει διαζύγιο από τη γυναίκα του.
Από το πάρτι που κάνει για να γιορτάσει τα πρώτα γενέθλια του γιου του, από την ερωμένη του, απουσιάζουν η πρώην γυναίκα του και η αδελφή της, που όμως συμμετέχουν στη γιορτή μ' ένα σατανικό τρόπο.

Το "Μωβ" εκτυλίσσεται μέσα σε είκοσι τέσσερες ώρες. Οι ήρωες του όμως σκέφτονται το παρόν και το μέλλον τους, και καθώς το μυθιστόρημα αναπτύσσεται, καλύπτει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Άνδρες και γυναίκες ταλαντεύονται ανάμεσα στην αγάπη και το μίσος, τη συνήθεια και την επιθυμία για κάτι καινούργιο, τη ζωή και το θάνατο.

Ματωμένα Τριαντάφυλλα

Τελείωσε πάλι ένα ταξίδι πολύ μακρινό αυτή την φορά!!! Ήταν μακρινό και απο τον χρόνο και απο την απόσταση!! Ένα ταξίδι στην Μικρά Ασία, στις ζωές των κατοίκων, στην ιστορία τους, στον τόπο τους, στα γλέντια τους, στην στεναχώρια τους, στους θανάτους, στους διωγμούς και στις εξορίες τους!!! Η Κατερίνα για μένα ήταν μια ηρωίδα, πέρασε τόσα πολλά αλλά άντεξε!!! Άντεξε μαζί με την οικογένεια της και με τόσους άλλους που κατέληξαν πρόσφυγες στην Ελλάδα του 1922!!!
Αξίζει να το διαβάσετε!!!
Ματωμένα Τριαντάφυλλα της Αναστασίας Κιλάρογλου!!!

 Όλη η ζωή της Κατερίνας ήταν στρωμένη με ματωμένα τριαντάφυλλα. Έτσι είχε προστάξει η μοίρα. 

Ήταν άνοιξη του 1893 όταν την ερωτεύτηκε ο Ανέστης. Οι δικοί του ανένδοτοι∙ δεν την ήθελαν γιατί ήταν ορφανή. Τα λόγια που ειπώθηκαν έγιναν βαριές κατάρες. Έμεινε μόνη, με τη μυρωδιά του νυφικού ακόμα νωπή, να κλαίει για την απόρριψη και την εγκατάλειψη. 

Και ύστερα ήρθε ο Μεγάλος Πόλεμος. Απρίλιος του 1917. Οι Τούρκοι είχαν στενέψει τον κλοιό γύρω από τους Έλληνες και η Ιστορία έδειχνε το σκληρό της πρόσωπο. Η οικογένεια της Κατερίνας εγκατέλειψε το Νεοχώρι και μαζί με χιλιάδες άλλους Μικρασιάτες εξορίστηκε στα βάθη της Τουρκίας. Οι απώλειες τραγικές, τα δάκρυα αστείρευτα. 

Μετά την ανακωχή, η Κατερίνα επέστρεψε στο σπίτι της. Όταν έφτασαν τα νέα για την αποβίβαση του Ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη, όλοι ρίγησαν, ελπίζοντας για ένα καλύτερο αύριο. Όμως για άλλη μια φορά η Ιστορία τους πλήγωσε. Η εξορία, ο θάνατος και ο πόνος θα τους έβρισκαν και πάλι. 

Χρόνια δύσκολα, όπου η χαρά που ξεχειλίζει μπερδεύεται με τη λύπη που τρελαίνει. Τα όνειρα των ανθρώπων, μπουμπούκια έτοιμα να ανθίσουν, καταλήγουν ματωμένα τριαντάφυλλα, με την οσμή του αίματος να πλανάται και στις επόμενες γενιές. 

Μην Πιστεύεις την Αλήθεια

Ένα συγκλονιστικό ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Το καράβι έπιασε λιμάνι αφού κατάφερε και ξεγέλασε τις σειρήνες απέφυγε χιλιάδες συμπληγάδες τι και αν αυτές του έσπασαν λιγάκι την πλώρη... Άραξε στο λιμάνι με γεμάτο το αμπάρι συναισθήματα, γνώσεις, εμπειρίες, βιώματα αλλά και ένα αγκάθι που θα το τυραννάει πάντα... Περίεργη η μοίρα του καθενός μας. Άσχημη πολλές φόρες όμως παρά την ασχήμια της αυτή δεν τα παρατάς συνεχίζεις...

Για ακόμη μια φορά συγχαρητήρια στη Ρένα Ρώσση - Ζαΐρη! Μέσα σε μια μέρα διάβασα όλο το βιβλίο της ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ! Ήταν υπέροχο, ανατρεπτικό, ανθρώπινο και μας έδειξε πόσες μορφές αγάπης μπορούν να μας ενώσουν! Σε κάθε της βιβλίο η συγγραφέας δίνει ελπίδα κι αυτό είναι που θαυμάζω σε κείνη. Εύχομαι να συνεχίσει την υπέροχη δουλειά της που μας ταξιδεύει, μας παρασέρνει και μας γεμίζει συναισθήματα άλλα γνώριμα κι άλλα άγνωστα!

 

Ήταν μονάχα δεκαέξι χρονών όταν έμεινε έγκυος. Κατά λάθος. Όσο κι αν την πίεσαν να κάνει έκτρωση, εκείνη τα έβαλε με θεούς και δαίμονες για να καταφέρει να κρατήσει το μωρό της, για να καταφέρει να το γεννήσει. Μόνο που το αγοράκι της γεννήθηκε νεκρό. Παντρεύτηκε, γιατί έτσι έπρεπε. Τον άντρα που ήθελαν οι γονείς της. Ο γάμος της ήταν αποτυχημένος. Χρόνια αργότερα ο άντρας της τα έφτιαξε με μια μικρούλα. Της ζήτησε διαζύγιο. Αφοσιώθηκε στην καριέρα της, έγινε πετυχημένη συγγραφέας, ένα βιβλίο της έγινε σίριαλ. Και τότε, για πρώτη φορά στη ζωή της, ερωτεύτηκε. Παράφορα. Έναν άντρα μικρότερό της. 

Λάθος της. Γιατί προδόθηκε για δεύτερη φορά. Κι όταν κατάφερε και πάλι να σταθεί στα πόδια της, τότε ήταν που έμαθε όλη την αλήθεια. Μια αλήθεια οδυνηρή, ανελέητη, μια αλήθεια που ήταν αδύνατον να την πιστέψει. Γιατί αν την πίστευε…

Μερσεντες Χιλ

Η Μερσέντες Χιλ, μια νεαρή και πάμφτωχη κοπέλα, γίνεται η διασημότερη ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου στην Αμερική του 1930. Η απαράμιλλη ομορφιά και το ταλέντο της αφήνουν άναυδο όποιον την αντικρίζει. Κι εκείνη, σαν βασίλισσα, απολαμβάνει απ' το θρόνο της όλα όσα της προσφέρουν τα νιάτα της. Οι άνδρες την ερωτεύονται με πάθος, απλώνοντας την καρδιά τους και τις περιουσίες τους στα πόδια της. Η δική της καρδιά όμως είναι δοσμένη μόνο στην καριέρα της. Μέχρι που ένας άνδρας ξυπνάει για πρώτη φορά μέσα της έναν πρωτόγνωρο έρωτα… Και μια μέρα η Μερσέντες, διαπιστώνοντας ότι η ανελέητη φθορά του χρόνου στραγγίζει όχι μόνο την ομορφιά αλλά και την υγεία της, εξαφανίζεται χωρίς το παραμικρό ίχνος, αφήνοντας πίσω της τον άνδρα της, παραγωγό κινηματογράφου, και τη μικρή της κόρη. Οι περισσότεροι τη θεωρούν νεκρή. Χρόνια μετά, γερασμένη και ξεχασμένη, δεν ελπίζει πια σε τίποτε και σε κανέναν. Ώσπου μια παράξενη γυναίκα τής υπόσχεται αυτό που δεν μπορεί να κάνει κανείς, ακόμη και ο Θεός. Και η Μερσέντες δέχεται να παίξει το επικίνδυνο αυτό παιχνίδι της μοίρας. Θέλει να πάψει να πονά, θέλει να ερωτευτεί, να ξαναγίνει βασίλισσα στον παλιό θρόνο της. Θέλει μια δεύτερη ευκαιρία.Είναι ένα δυνατό ερωτικό, μεταφυσικό θρίλερ που θα σας καθηλώσει.

Από τα ωραιότερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει! Ένα βιβλίο πολύ διαφορετικο από τα άλλα. Τα διδάγματα που περνά είναι απολύτως ξεκάθαρα. Πρέπει να ζούμε το τώρα, την κάθε στιγμή μας, να αγαπάμε, να εκτιμάμε ότι έχουμε. Να δίνουμε σημασία στην καθημερινότητα μας χωρίς να διαχωρίζουμε τους τομείς οικογένεια, καριέρα, φίλους γιατί όλα χρειάζονται.

Η Μερσεντες σε έκανε να σκέφτεσαι ότι αξίζει τα πάντα και η παραμικρή στιγμή ευτυχίας στην ζωή του καθενός, εκείνης της ευτυχίας που κάποτε έχασες χωρίς καν να το καταλάβεις. Αξίζει να την νιώσεις ακόμα μια φορά κι ύστερα ας χαθείς για πάντα...Θα την έχεις νίωσει και αυτό είναι που μετράει!

 

Και τελικά ένα είναι αυτό που καταλαβαίνεις στο τέλος. Η μοίρα πάντα είναι γραμμένη για όλες τις ψυχές!!Όταν δυο ψυχές είναι γραμμένο να είναι μαζί, τότε θα είναι! Αν όχι σε αυτή, ίσως σε κάποια άλλη ζωή, τότε σίγουρα θα καταλήξουν να είναι μαζί! Και όταν το συνειδητοποιείς τότε είναι που δεν θέλεις να την χάσεις!!!!

Το Σταυροδρόμι των Ψυχών

Η Ελληνοαμερικανίδα Κάσι Πάλμερ ζει στην Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες, παντρεμένη και ευτυχισμένη επί είκοσι δύο χρόνια με τον επιτυχημένο πλαστικό χειρουργό των σταρ του Χόλιγουντ, Σταν Πάλμερ, όταν κάποια περίεργα όνειρα έρχονται να ταράξουν τον ύπνο και την καθημερινότητά της. Η Κάσι αρχίζει να αναζητά τις λησμονημένες παιδικές της αναμνήσεις, στη γη του πατέρα της, στο νησί της Αμοργού, στην Ελλάδα. Εκεί την περιμένει το πεπρωμένο της και η Κάσι αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι πια ο ίδιος άνθρωπος. Δύο άλλες γυναίκες, που έζησαν πολλά χρόνια πριν από εκείνη, την αναζητούν, ρίχνοντας τις σκιές τους στα όνειρά της και διεκδικώντας μερίδιο από τη ζωή της. Η Κάσι αφήνεται στα χέρια τους, αψηφώντας κάθε νόμο της λογικής, όταν διαπιστώνει ότι ένας μεγάλος ανεκπλήρωτος έρωτας ζητά να αναστηθεί μέσα από τη δική της ύπαρξη. Μια σαρωτική θύελλα γεγονότων μαστιγώνει το παρόν της, ενώ ένα τραγικό παρελθόν ζητάει να δικαιωθεί. Ποιες είναι αυτές οι γυναίκες που σέρνουν ακόμη τις φιγούρες τους μέσα στους αιώνες; Ποιος είναι αυτός ο άνδρας που τις αγάπησε τόσο πολύ; Ένα μεταφυσικό αισθηματικό θρίλερ της γνωστής συγγραφέως Χρυσηίδας-Χρύσας Δημουλίδου που θα σας καθηλώσει, θα σας προβληματίσει και ίσως σας λυτρώσει από τους επίγειους φόβους σας.

 Ό,τι και να πω θα είναι λίγο γι'αυτό το βιβλίο... Συγκλονιστικό! Ήταν το πρώτο που διάβασα της συγγραφέως και μου άρεσε πάρα πολύ!!! Το πρώτο της βιβλίο φαντασίας και το πρώτο της βιβλίο που διάβασα και με κέρδισε!!! Ένα βιβλίο με πάθος, έρωτα, αγάπη, μοίρα, συγκίνηση και την ομορφιά του θέλω να ζήσω και όπου με βγάλει.  Ένιωσα να ζω κάθε στιγμή πάνω στον Τιτανικό, να βυθίζομαι στην παγωμένη αγκαλιά του Ατλαντικού, έπειτα να μαγεύομαι από τις εικόνες και τις μυρωδιές της Αμοργού, να ερωτεύομαι σαν να μην υπάρχει αύριο, να πονάω αφόρητα και τέλος να πνίγομαι στο Αιγαίο... Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει... Συγχαρητήρια στην κυρία Δημουλίδου!

Το Σπίτι των Σκιών

Αθήνα, Πρωτοχρονιά του 1938. Μέσα στη μεγάλη σάλα χορού, ένας κεραυνοβόλος έρωτας ανάβει φωτιά στις καρδιές της δεκαοκτάχρονης Ειρήνης και του Κωνσταντίνου, μοναδικού γόνου της πάμπλουτης οικογένειας Μποτέλη. Ενάντια σε όλα τα εμπόδια που δεν τους θέλουν μαζί, οι δύο νέοι ετοιμάζονται να παντρευτούν. Ωστόσο, την ημέρα του γάμου τους ένα φρικτό γεγονός ανατρέπει τα πάντα και η Ειρήνη, καταρρέοντας ψυχολογικά, λίγους μήνες προτού ξεσπάσει ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος, φυγαδεύεται στον Καναδά, αφήνοντας πίσω της τον έρωτα και τα όνειρά της να γίνουν στάχτη και φωτιά, όπως και η πατρίδα της.

Σχεδόν εξήντα χρόνια αργότερα, η Ελεονόρα Ντάγκλας, μια πλούσια Αμερικανίδα με ελληνικές ρίζες, έρχεται για διακοπές στην Ελλάδα προσπαθώντας να ξεπεράσει ένα προσωπικό δράμα. Μια καινούργια γνωριμία θα την πείσει να μείνει στην Αθήνα. Ανακαλύπτει τυχαία μια παλαιά κι εγκαταλειμμένη έπαυλη που τη μαγνητίζει τόσο, ώστε αποφασίζει να την αγοράσει. Καθώς την ανακαινίζει, αποκαλύπτεται κάτω από μια ταπετσαρία η τοιχογραφία ενός νεαρού ζευγαριού∙ η κοπέλα τής μοιάζει πολύ και η Ελεονόρα το θεωρεί καλό οιωνό.
Όμως λίγο καιρό μετά την εγκατάστασή της αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα, που, ενώ την τρομάζουν, παράλληλα την προκαλούν να ερευνήσει την ταυτότητα του ζευγαριού, νιώθοντας πως εκεί κρύβεται η απάντηση και ο λόγος που εκείνος τα βράδια περιφέρεται στα δωμάτια διεκδικώντας την…

Ταξίδεψα με αυτό το βιβλίο, ρούφηξα κάθε σελίδα του και όσο το διάβαζα είχα αγωνία για το τέλος!!!Έζησα μέσα απο τα μάτια και την καρδιά της Ειρήνης τον έρωτα αλλά και τον μεγάλο πόνο!!! Αργότερα έζησα σαν την Ελεονόρα, ένοιωσα τον πόνο της, την περιπέτεια της και ένοιωσα όλα τα συναισθήματα μαζί!!! Ταξίδεψα στην Αθήνα, στον Καναδά, στην Νέα Υόρκη και στην Κρήτη!!! 
Η μοίρα μας παίζει άσχημα παιχνίδια αλλά είναι γραμμένη για μας και για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν μπορούμε να την αποφύγουμε. Πάντα θα κάνει τον κύκλο της και θα κάνει τα πάντα, θα φέρει τα πάνω κάτω για να τελείωσει αυτό που θέλει!!!
Είναι το πέμπτο βιβλίο της συγγραφέως που διαβάζω και μου αρέσει πολύ η γραφή της. Αυτή την φορά ήταν ένα διαφορετικό μυθιστόρημα με έντονη την παρουσία του μυστηρίου και της αστυνομικής πλοκής που μπορώ να πώ ότι με εξέπληξε!!!Ήταν πολύ συγκινητικό μυθιστόρημα με έντονα πάρα πολλά και απερίγραπτα συναισθήματα!!! Δεν θα γράψω άλλες λεπτομέρειες για να αφήσω στον αναγνώστη την αγωνία και την λαχτάρα να το διαβάσει χωρίς να ξέρει περισσότερα.

219 ΗΜΕΡΕΣ ΒΡΟΧΗΣ

Βρέχει στη μικρή επαρχιακή πόλη. Μήνες ολόκληρους βρέχει διαρκώς νύχτα και μέρα. Κανένας δε θυμάται ξανά κάτι τέτοιο και όλοι απορούν. Πρώτα ήρθε το νερό, ασυγκράτητο ξεχύθηκε παντού, στους δρόμους, στα σοκάκια, μέσα στα σπίτια πάλευε να μπει. Ήρθε η υγρασία. Στον αέρα κάθισε, στους τοίχους, στα κόκαλα των ανθρώπων. Ήρθε κι η λάσπη, που κολλημένη πάνω στα παπούτσια τη σέρνανε μαζί τους. Η γκρίνια, η φαγωμάρα τούς κατάτρωγε. Φτάσαν στα όριά τους. Ώσπου συνήθισαν. Σιωπηλά το αποδέχτηκαν και συνέχισαν τη ζωή τους χολωμένοι. Τέλος, ήρθε και το μεγάλο κακό. Η συμφορά που αδιακρίτως χτύπησε τα σπιτικά τους. Ήρθαν οι φόνοι. Ο θάνατος. 

Σάββατο μεσημέρι βρήκαν το πρώτο θύμα, τη δωδεκάχρονη Κατίνα Τσαπακίδη. Ο Αστυνόμος Σκιάδας, ανήσυχος κι εξοργισμένος, ψάχνει να βρει το «ποιος» και το «γιατί». Κι αυτά που ανακαλύπτει τον τρομάζουν. Ο Τύπος, η κοινωνία, οι ανώτεροί του, μα πάνω απ’ όλα η συνείδησή του τον καταδιώκουν. Πολλά τα πρόσωπα, πολλά τα θύματα κι ο χρόνος τον πιέζει. Χάος γύρω του, βροχή και αίμα. Καράβι ακυβέρνητο ο κόσμος και ο Θεός απών. Ή μήπως όχι; 

Είναι από τα πρώτα βιβλία της συγγραφέως που διαβάζω και μου άρεσε πολύ!!! Πολύ ωραία η γραφή της, πολυποίκιλη, διαφορετική και αναλυτική σε πολλά σημεία. Πολλοί ήρωες, πολύπλοκες καταστάσεις, πολλά συναισθήματα!!! Είναι ένα πολύ ωραίο κοινωνικο-αστυνομικό μυθιστόρημα που με συγκλόνισε!!! Ο κάθες ήρωας και μιά διαφορετική ιστορία!!Έζησα την ιστορία σαν να εξελίσεται ζωντανά μπροστά μου με ένταση και αγωνία. Με ένα απροσδόκητο τέλος!!!Συγχαρητήρια  στην Κ.Βάκαλη για το εξαιρετικό βιβλίο της!!