Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ

Ήταν δέκα ετών η Αλέκα όταν ανακάλυψε την καρτέλα της στην παιδόπολη Καβάλας. Επίθετο δίπλα στο όνομά της δεν υπήρχε. Υπήρχε όμως η λέξη «νόθο» να χαρακτηρίζει την ίδια, και η άγνωστη λέξη «ιερόδουλος» για τη μητέρα της. Εκείνη έχει αφήσει την Αλέκα, έξι χρόνων παιδί, στην παιδόπολη, χωρίς να δώσει ξανά σημεία ζωής, παρά πολλά χρόνια αργότερα. Η Αλέκα πέρασε όλη της τη ζωή παλεύοντας ν’αποδείξει ότι από αγκάθι βγαίνει ρόδο. Όσο κι αν την πλήγωσαν, όσο κι αν την απέρριψαν, εκείνη είχε πάντα μια χρυσή καρδιά γεμάτη αγάπη για όλους. Ο πατέρας που δε γνώρισε ζούσε πάντα μέσα στην ψυχή της, μαζί με τη λαχτάρα της κάποτε να τον συναντήσει.

Ένας αέναος αγώνας επιβίωσης, με συνταρακτικές αλήθειες ζωής στα χρόνια μιας πληγωμένης Ελλάδας. Η Αλέκα, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, μέσα σε φτώχεια, μοναξιά, εγκατάλειψη και κάθε είδους δυσκολίες, θα παλέψει να επιβιώσει και να πραγματοποιήσει όλα της τα όνειρα· ανάμεσα σε αυτά, να ξαναβρεί τον πατέρα της.

Όλοι όσοι τη γνώρισαν την ίδια κουβέντα είχαν να πουν γι’ αυτήν: η Αλέκα δεν ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ήταν ένας άγγελος που έπεσε στη Γη κατά λάθος, μια γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει…

 Ένα πραγματικό παραμύθι ζωής. Η ιστορία μιας γυναίκας που όσους δράκους και αν συνάντησε στην ζωή της , με όσα φίδια και αν πάλεψε δεν έχασε ποτέ το κουράγιο της και την δίψα της για ζωή. Πότε δεν σταμάτησε να αγαπάει. Ένα βιβλίο ύμνος στην αγνή, ανιδιοτελή αγάπη. Στην αγάπη που δεν γνωρίζει πως, γιατί, πρέπει. Αγάπη που προσφέρεται, χαρίζεται χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς ανταπόκριση, χωρίς να αποκομίσει ένα ψίχουλο αγάπης για επιστροφή.Μια γυναικά μαχητής, παλικάρι της ζωής. Μια γυναίκα που παλεύει, τραυματίζεται αλλά δεν νικιέται στα μαρμαρένια αλώνια. Στέκεται όρθια και συνεχίζει αυτό για το οποίο είναι προορισμένη. Τελικά η Αλέκα είναι όντως ουρανοκατέβατη, είναι ένας άγγελος που στάλθηκε στην γη για να φωτίσει με την ποιότητα της ψυχής του τα σκοτάδια του δικού μας κόσμου. Έτσι απλά να μας δώσει ένα μάθημα ζωής!!!

ΑΝ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ ΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ο σκληρός πρώην μισθοφόρος Άλεξ Γκρέι ήταν κάποτε ο νεαρός Ρωμανός Κατράς, που κατηγορήθηκε άδικα για ένα στυγερό έγκλημα κι αναγκάστηκε να γίνει φυγάς. Τώρα, δεκαοχτώ χρόνια μετά, επιστρέφει με άλλη ταυτότητα ζητώντας δικαιοσύνη, έτοιμος να εκμεταλλευτεί και να εξαπατήσει τη μόνη γυναίκα που θα ερωτευόταν. Η Σάνια Παρίση ήταν κοριτσάκι όταν ο Κατράς, ο γιος του πατριού της, γκρέμισε τον κόσμο της. Το σοκ της προκάλεσε αμνησία. Προστατευμένη από την αγάπη και τη φροντίδα των στενών συγγενών της, πίστευε όλα όσα της είχαν πει για το παρελθόν, μέχρι που οι πραγματικές αναμνήσεις της αρχίζουν να της αποκαλύπτουν μια άλλη εκδοχή. Οι δυο τους βρίσκονται αναπόφευκτα αντιμέτωποι με τα ψέματα του παρελθόντος, τις αλήθειες του παρόντος και τα παντοτινά τους συναισθήματα.

Η αγάπη μετριέται με ότι απαρνιέται κανείς για χάρη της ακόμη και αν αυτό που απαρνιέται είναι η ίδια η αγάπη...Ότι έκανε δηλαδή ο Ρωμανός Κατράς ή αλλιώς Άλεξ Γκρέι για τη χάρη της Σάνιας Παρίση παρασύροντας με σε ένα συναρπαστικό ταξίδι!!! Έντονα ατμοσφαιρικό με μυστήριο, συναίσθημα και περιγραφές που σε ταξιδέυουν ακόμη και σε άλλες εποχές χωρίς καθόλου να κουράζουν. Είναι πάρα πολλά αυτά που διάβασα. Είναι ένα βιβλίο που αναλύει τον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων. Μας υποδεικνύει πόση δύναμη έχει ο άνθρωπος μέσα του και μέχρι τι είναι ικανός να κάνει για να βρεί το δίκιο του αλλά και για να επιζήσει. Μας γνωρίζει τον φόβο, το πείσμα, την πίστη, την αμφιβολία, την αποδοχή και την αγάπη. Την αληθινή αγάπη. Μας υπενθυμίζει ότι ο σεβασμός αποτελεί το θεμέλιο λίθο για κάθε ειλικρινή σχέση. Και μας δίχνει μέσα απο τις σελίδες του ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει μόνο μια μόνο όψη. Κανείς δεν είναι απόλυτα καλός ή απόλυτα κακός. Και ο φόβος μας κρατάει ζωντανούς και χάρη σ'αυτόν κάνουμε περισσότερα σωστά απο όσα λάθη. Τελικά όλα όσα σκεφτόμαστε πραγματικά και αληθινά γίνονται. Είναι αλήθεια ότι ο άνεμος μπορεί να σου πεί πολλά απο τα εσώψυχα σου. Φτάνει να τον ακούσεις!!!

ΕΙΧΑ ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ

Μάνη 1939. Ο μεγάλος έρωτας δύο νέων, του Πέτρου και της Ελπίδας, κατακρεουργείται από τη σκληρότητα των προκαταλήψεων και των αυστηρών ηθών της μικρής επαρχιακής κοινωνίας... Μια αδίστακτη σύζυγος, για να μη χάσει τα κεκτημένα, θα καταδικάσει την αντίζηλό της σε βέβαιο θάνατο. Μια μάνα θα χάσει το παιδί της και θα βυθιστεί στην οδύνη και την απόγνωση. Θα μπορέσουν οι ταλαιπωρημένοι από τις ατέλειωτες περιπέτειες ήρωες να επιβιώσουν μέσα στη φρίκη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου; Θα υπάρξουν γι' αυτούς μέρες γαλήνης και ανακούφισης; 

Όποιος είπε πως η ζωή γράφει τα καλύτερα σενάρια, είχε δίκιο! Διάβασα αυτή τη συγκλονιστική, αληθινή ιστορία κυριολεκτικά χωρίς ανάσα, αλλά και με μιαν ανάσα! Μέσα από τον μοναδικό, αληθινό και αμείωτο στα χρόνια έρωτα του Πέτρου και της Ελπίδας και την μετέπειτα δραματική τους πορεία, γνώρισα την Μάνη, τα ήθη και τα έθιμα, τους ανθρώπους της, που τους έμαθαν να δίνουν περισσότερη αξία στην λεγόμενη "τιμή" τους και στο περίφημο "καθαρό κούτελο" παρά στον άνθρωπο, είτε αυτός λέγεται γείτονας, είτε παιδί τους που βγήκε από τα σπλάχνα τους. Έμαθα για πολλα άσχημα γεγονότα, ιστορίες και στιγμές απόλυτης απανθρωπιάς, πόνου και πείνας, βασανιστηρίων και γενοκτονίας από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Έζησα, στην κυριολεξία, με τις όμορφες και ζωντανές περιγραφές των ηρώων, νοοτροπίες και συμπεριφορές ανθρώπων. Βίωσα το δράμα του πολέμου, την αξία της πραγματικής φιλίας, την απίστευτη δύναμη της αγάπης, την καλοσύνη των ανθρώπων, την θέληση για ζωή, την αφόρητη και αδικαιολόγητη αδικία από ψυχές μισές και μίζερες, αλλά και την πολυπόθητη θεία Δίκη και την λυτρωτική απόδοση της δικαιοσύνης στο τέλος, που έκανε την ανάσα μου να βγει επιτέλους φυσιολογική! Ένα βιβλίο, αρκετά σκληρό πολλές φορές, αλλά πολύ καλογραμμένο, με όμορφη πλοκή και ανατροπές. Με αρκετά ιστορικά στοιχεία και ξεκούραστες περιγραφές. Αξίζει να το διαβάσετε, θα το λατρέψετε! Ήταν ένα συγκλονιστικό ταξίδι !!!

Μια ζωή, ένα φιλί.

Ποιος μπορεί να καταδικάσει τον έρωτα; Ποιος μπορεί να καταδικάσει την ευτυχία; Μα ο έρωτας δεν είναι η ευτυχία; Λοιπόν, κι εγώ, που τα βρήκα όλα αυτά τώρα, γιατί θα πρέπει να υποχωρήσω;
Όλοι γύρω μου λένε: «Θάλεια, κάνε πίσω. Έχεις στα χέρια σου ό,τι θέλησες ποτέ: μια πολιτική καριέρα, έναν πλούσιο άντρα, δυο παιδιά και όλα τα υλικά αγαθά του κόσμου! Γύρνα πίσω στη ζωή σου». Στη ζωή μου… μα ποια ζωή;
Όλα τα χρόνια που πέρασα δίπλα στον άντρα μου, τον πλούσιο μεγαλοβιομήχανο Αλέξη Καραδήμα, ένιωσα τον πόνο, γνώρισα τη βαναυσότητα, γεύτηκα κάθε μορφή βίας από αυτόν. Ήταν μια ζωή προκαθορισμένη, χωρίς έρωτα, δίχως ευτυχία κι αγάπη.
Όταν όμως συνάντησα τον Ερμή, εκείνον τον υπέροχο ζωγράφο, για πρώτη φορά ένιωσα όλη μου την ύπαρξη να συγκλονίζεται. Δε χρειάζεται τίποτε περισσότερο από μια σπίθα φωτιάς για να καεί ένα σπίτι, όπως και μόνο μια ματιά για να καούν δυο καρδιές.
Εκείνη τη μέρα όλα άλλαξαν στη ζωή μου… για πάντα!
Η αληθινή ιστορία μιας γυναίκας στη ζωή της οποίας ο έρωτας και η αγάπη συγκρούστηκαν παθιασμένα με τη σκληρότητα και τη βία.

 …και δυο λόγια από τον συγγραφέα

Αγαπημένες μου φίλες και φίλοι, σας καλωσορίζω στο καινούργιο μου βιβλίο.
Αφορμή για τη συγγραφή του αποτέλεσε μια πληροφορία που πήρα τυχαία από φιλικό μου ζευγάρι. Αφορούσε τον ανηλεή ξυλοδαρμό γνωστής κυρίας των βορείων προαστίων από τον επώνυμο κι εύπορο σύζυγό της, γεγονός που είχε περάσει και στις εφημερίδες πριν από χρόνια. Ομολογώ ότι άκουσα πράγματα απίστευτα κι έτσι αποφάσισα να ψάξω το θέμα. Ξεκίνησα από το διαδίκτυο και μετά, επί δύο και πλέον μήνες, ερεύνησα ενδελεχώς τον Τύπο της εποχής. Καθώς περνούσαν οι μέρες, παραδόξως επιβεβαίωνα τις πληροφορίες μου. Μάλιστα, διαπίστωνα ότι πολλά είχαν –άραγε, εντελώς τυχαία;− «κοπεί» από τα ρεπορτάζ!
Συγκλονισμένος, σε κάποια επόμενη συνάντησή μας δήλωσα στους φίλους μου ότι αποφάσισα να γράψω κάτι, σεβόμενος, φυσικά, τα πραγματικά γεγονότα και τους πρωταγωνιστές τους. Έτσι, προέκυψε αυτό το μυθιστόρημα, που είναι βασισμένο σε πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις.
Θέμα του βιβλίου δεν είναι ο συγκεκριμένος ειδεχθής δράστης ή το άτυχο θύμα του, αλλά γενικότερα το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας∙ ιδιαίτερα η βία προς τη γυναίκα. Ρώτησα και ψυχολόγους, για να ενημερωθώ καλύτερα. Τι έμαθα; Η ενδοοικογενειακή βία είναι υπαρκτή, και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Απλώς δεν τη βλέπουμε ή, πολλές φορές, επιλέγουμε να μην τη βλέπουμε, και να μη μιλάμε γι’ αυτήν.
Φίλες και φίλοι, τούτο το βιβλίο είναι η στάση μου απέναντι σ’ αυτό το εκφυλιστικό φαινόμενο που τρώει τα σπλάχνα της ελληνικής οικογένειας. Είναι η κριτική μου, είναι η προσωπική καταγγελία μου, είναι το προσωπικό μου ΟΧΙ, είναι το δικό μου ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ! Διάλεξα αυτό τον τρόπο για να διαμαρτυρηθώ, να φωνάξω και να συμπαρασταθώ σε κάθε πονεμένη γυναίκα που σήμερα −τώρα!− υφίσταται αυτή την άδικη και από κάθε άποψη αδικαιολόγητη βία.
Σχεδόν έναν χρόνο χρειάστηκα για να ολοκληρώσω αυτό το μυθιστόρημα – το έκανα με πόνο ψυχής. Όλη αυτή την περίοδο άκουσα και διάβασα δεκάδες ιστορίες απίστευτης βίας που υπέστησαν γυναίκες από τους συζύγους τους και κατάλαβα ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα φαινόμενο που διαπερνάει κάθε κοινωνική ή οικονομική τάξη, είναι πάνω από την πολιτική, τη μόρφωση, τη θρησκεία ή το χρήμα.
Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς αν υπάρχει διέξοδος. Κατά τη γνώμη μου, μόνο η αγάπη, ο έρωτας και ο σεβασμός προς τον/τη σύντροφό μας. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτά τα τρία στοιχεία δίνουν το στίγμα των διαπροσωπικών σχέσεων και αλλάζουν συθέμελα όχι μόνο ανθρώπους αλλά και κοινωνίες ολόκληρες, αρκεί οι άνθρωποι να είναι ειλικρινείς απέναντι στους εαυτούς τους και στους άλλους.

 «Πολλές φορές λέμε περισσότερα όταν δεν μιλάμε. Ένα βλέμμα, η στάση του σώματος, ένα πετάρισμα των ματιών λένε περισσότερα απ΄ όσα μπορεί να πει το στόμα. “Το σιγάν κρείττον εστί του λαλείν”, λέγανε οι αρχαίοι για ορισμένες περιπτώσεις».

Απλά δεν έχω λόγια για να περιγράψω αυτό το βιβλίο!!! Είναι ένα ζήτημα πολύ σημαντικό!! Η βία στην γυναίκα.....ένα ζήτημα που ο συγγραφέας το άγγιξε με την γραφή του!!!

Άγγιγμα απο Πάγο

Σμύρνη, Μάρτιος 1922. Ένα νεαρό, βαθιά ερωτευμένο ζευγάρι, η Λουίζα και ο Αλέξης, αρραβωνιάζεται. Την επόμενη το πρωί, ο Αλέξης συλλαμβάνεται ως λιποτάκτης του τουρκικού στρατού και στέλνεται στο μέτωπο, όπου χάνονται τα ίχνη του. Τούρκοι αρπάζουν τη δεκατριάχρονη αδελφή του και την οδηγούν στα βάθη της Ανατολίας…

            Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1922. Πεντακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες εγκλωβίζονται στην προκυμαία, περιτριγυρισμένοι από Τούρκους, πυροβολικό, φωτιά και θάλασσα. Όλοι προσπαθούν να διαφύγουν από τον θανάσιμο κίνδυνο, μαζί τους και η οικογένεια της Λουίζας, που καταφέρνει να φτάσει στην Ελλάδα μετά από τραγικά γεγονότα. Στην Ελλάδα, ζει σε μια παράγκα, μέσα στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Αλλεπάλληλες συμφορές χτυπούν αλύπητα την δεκαεπτάχρονη Λουίζα, που πρέπει να αναστήσει σε ξένο τόπο τα δυο ανήλικα αδέλφια της. Η κοπέλα ζει για χρόνια στην κόλαση, με μόνη της παρηγοριά τις αναμνήσεις του έρωτά της με τον Αλέξη και το παρελθόν πριν τον ξεριζωμό, στην πατρίδα της, τη Σμύρνη. Μόλις ξεφεύγει από τις ταπεινώσεις και το φάσμα της πείνας, μπλέκει σε καταστάσεις και δεσμεύσεις που την οδηγούν σε οδυνηρές περιπέτειες. Θα κατορθώσει να ξεφύγει ή θα λυγίσει σ' αυτόν τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή;

 

Απόσπασμα απο το βιβλίο 

 

Κανείς δεν μιλούσε. Η ψυχή τους μιλούσε πιο εύγλωττα απο κάθε συλλαβή, από κάθε φράση. Χίλια "σ'αγαπώ", ήταν λίγα για να εκφράσουν αύτα που έλεγαν τα μάτια τους, το απαλό πολύτιμο αγγιγμά τους, το τρεμούλιασμα των κορμιών τους. 

 

Τι να πρωτογράψω για αυτο το βιβλίο!!! Θα γράψω μόνο πότε μα ποτέ κανείς να μην νιώσει τον πόνο της προσφυγιάς, την εξαθλίωση, την ταπείνωση και την φτώχεια. Τον πόνο της αγάπης και του έρωτα που χάθηκε χωρίς να ξέρεις αν θα τον ξαναζήσεις. Τον πόνο του χαμού των δικών σου ανθρώπων που δεν ξέρεις αν τους έχασες ή αν θα τους ξαναδείς. Πολύ συγκινητικό βιβλίο με πολλά συναισθήματα. Στην αρχή νοιώθεις ένα άγγιγμα απο πάγο που δεν ξέρεις αν θα λιώσει στο τέλος και θα κυριαρχήσει το άγγιγμα της φλόγας!!!!  

Όταν στέρεψε η αντοχή

Φθινόπωρο 1961. Σε μια ακτή της Μυτιλήνης εντοπίζεται σε άσχημη κατάσταση μια νεαρή έγκυος, η Μαριάνθη, με τον τρίχρονο γιο της. Η κοινή τους πορεία διακόπτεται εκεί. Μια μέρα πριν, κάτω από περίεργες συνθήκες, είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει το σπίτι της και να περάσει λαθραία απ' την Τουρκία στην Ελλάδα. Αγγίζοντας τα όρια του πόνου με φόντο τον θάνατο και τα αμείλικτα κύματα που απειλούσαν να την καταπιούν, ατσαλώνεται με πείσμα να επιβιώσει και ορκίζεται εκδίκηση.
Τη Μαριάνθη περιμαζεύει και περιθάλπει η Δέσποινα, μια αρχοντική γυναίκα χτυπημένη επίσης απ' τη ζωή. Της προσφέρει στέγη, αγάπη και μια ζεστή οικογένεια γι' αυτήν και το κοριτσάκι που γεννιέται.
Στην πορεία του χρόνου, η μοίρα αποκαλύπτει ίντριγκες, υφαίνει νέες τις ποτίζει με μίσος, λάθη και εμμονή, πλέκοντας παράλληλα έναν ιστό από έρωτα. Η Μαριάνθη, με τη βοήθεια ενός ικανού ντετέκτιβ, πάλευε να εκπληρώσει την ορκισμένη της εκδίκηση και αφοσιώνεται στην ανεύρεση του χαμένου της γιου. Όταν χρόνια μετά φωτίζεται η ανατριχιαστική αλήθεια, στερεύει μέσα της κάθε αντοχή.
Υπάρχουν, όμως, όρια στην ανθρώπινη αντοχή; 

Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο και έτρεχαν τα γεγονότα. Ήθελα να ρουφήξω τις σελίδες τόσο γρήγορα για να δίαβάσω πως εξελίσονταν τα γεγονότα. Μια τραγική αρχή και ένα τραγικό τέλος. Πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος με την αλήθεια. Τα συναισθήματα παράλληλα μια δυστυχία και μια ευτυχία, μια λύπη και μια χαρά, ένα δάκρυ και ένα χαμόγελο!!!Μερικές φορές η ζωή είναι πολύ σκληρή.....Η μοίρα υφαίνει τον ιστό της χωρίς να μας ρωτήσει. 

Και γύρω τους η θάλασσα!!!

Σ’ ένα νησί των Κυκλάδων, ο καπετάνιος Παναγής Καρατζάς επιστρέφει για να βρεθεί αντιμέτωπος με παλιούς και νέους δαίμονες. Στο μουράγιο τον περιμένει με λαχτάρα η θετή του κόρη, η Αννεζώ, και στο σπίτι η Φρασκούλα, η ψυχρή κι απόμακρη γυναίκα του. Στη θαλασσοδαρμένη του ψυχή, τη στερημένη από αγάπη, σιγά σιγά γεννιέται ένα νοσηρό ερωτικό πάθος για το κορίτσι που ο ίδιος μεγάλωσε σαν κόρη του. Τρομαγμένος και γεμάτος ντροπή, την παντρεύει βιαστικά και με το ζόρι με τον καλύτερο του φίλο, τον Κωνσταντή. Κι ενώ το ζευγάρι παλεύει να ισορροπήσει μέσα σ’ αυτό τον αταίριαστο γάμο, τα πρόσωπα που τους περιστοιχίζουν ταλανίζονται απ’ τα δικά τους ασίγαστα πάθη.
Οι ξαδέλφες της Αννεζώς, η ατίθαση και προκλητική υπηρέτρια Μαρία, ο εγωκεντρικός, καιροσκόπος Νικόλας και ο γιατρός Βαρανάκης μπλέκονται σ’ ένα πολυδιάστατο και επικίνδυνο ερωτικό παιχνίδι με καταστροφικά αποτελέσματα. Ορισμένοι καταφέρνουν να σταθούν όρθιοι και άλλοι, πάλι, λυγίζουν. Άλλοι μαθαίνουν απ’ τα λάθη τους κι άλλοι συνθλίβονται απ’ αυτά.
Μα γύρω τους και γύρω απ’ όλα υπάρχει πάντα η θάλασσα. Απέραντη κι απρόβλεπτη σαν τη ζωή. Πανίσχυρη κι αυτόβουλη, άλλοτε να φέρνει κι άλλοτε να παίρνει… 


Ένα ταξίδι μέσα στην θάλασσα γεμάτο αλμύρα και ένα ταξίδι έξω στην στεριά γεμάτο καυτή άμμο!!!!Διάβαζα το βιβλίο και πέρναγαν τα γεγονότα τόσο γρήγορα λες και έβλεπα κινηματογραφική ταινία.Πραγματικά υπέροχο!!!!

Πες μου αν με θυμάσαι.

Η Ιφιγένεια έπιασε τα γέρικα χέρια της μάνας της και τα σκέπασε με τα δικά της. "Πώς με λένε;" έκανε την αγωνιώδη ερώτηση. "Θυμάσαι; Πες μου... με θυμάσαι;" Περίμενε με κομμένη την ανάσα, θαρρείς κι από την απάντηση της Χαράς εξαρτιόταν η ύπαρξή της. Η Χαρά ξερόγλειψε τα χείλη αργά. "Ιφι... Ιφι..." ψέλλισε τέλος και τα δάκρυα κύλησαν απ' τα μάτια της κόρης. Δόξα τω Θεώ, δεν είχε πάει στράφι η θυσία της. Η μάνα της δεν την είχε ξεχάσει...
Ο κόσμος της Ιφιγένειας ήταν αληθινή ευλογία μέχρι εκείνη τη λευκοντυμένη μέρα που άρχισε να διαλύεται και να κατακλύζουν τη ζωή της απώλειες και προδοσίες. Ο πατέρας της, η μεγάλη της αδυναμία. Η μητέρα της, το αιώνιο στήριγμά της. Η δουλειά της. Ακόμα κι αυτός ο έρωτας της ζωής της, ο άντρας της. Η ώρα που θα αντιμετωπίσει τις αλήθειες της ζωής της έχει φτάσει. Μένει τώρα να διαπιστώσει αν οι όρκοι της αγάπης θα χωρέσουν τη θυσία της ή θα γυρίσουν την πλάτη στους πληγωμένους καιρούς.
Η ιστορία μιας γυναίκας που ρισκάρει να χάσει τα πάντα, γιατί δε θέλει να ρισκάρει να χάσει τον εαυτό της.

 Τι συμβαίνει όταν οι ρόλοι αντιστρέφονται και οι γονείς έχουν πλέον την ανάγκη των παιδιών τους προκειμένου να συνεχίσουν μια αξιοπρεπή ζωή; Όταν η επιβίωση και η ασφάλεια τους εξαρτάται από τρίτους, καθώς έχουν χάσει πια τον έλεγχο της; Ποιος είναι άραγε ο ρόλος των παιδιών απέναντι στους ανθρώπους που τους έδωσαν το πολυτιμότερο δώρο της ζωής τους, την ίδια τους την ύπαρξη, σ’αυτή την δύσκολη συγκυρία; Η Ιφιγένεια η κεντρική ηρωίδα του «Πες μου αν με θυμάσαι» της συγγραφέως  Σοφίας Θεοδωρίδου μας δίνει την απάντηση μέσα από την επιλογή της. 

Όταν ο πατέρας της πεθαίνει μετά την πολύμηνη μάχη του με τον καρκίνο αφήνει πίσω του, έκτος από την απέραντη θλίψη στην ίδια και στις άλλες δυο κόρες του, την Ελισάβετ και την Αγγέλα, την χτυπημένη από Αλτσχάιμερ γυναίκα του. Τότε και οι τρεις τους θα θελήσουν να βοηθήσουν την μάνα τους όμως η μοίρα και κυρίως η συμπεριφορά του αυταρχικού και βίαιου συζύγου της Αγγέλας θα απαγορεύσουν στην ίδια αλλά και στην Ελισάβετ να πάρουν μέρος στην φροντίδα της. Έτσι η Ιφιγένεια αναλαμβάνει εξ’ ολοκλήρου την περιποίηση της μητέρα τους που η ασθένεια της την μετατρέπει σιγά σιγά σε παιδί. Επιλέγει να την πάρει στο σπίτι που ζει ευτυχισμένα με τον άντρα της και απορρίπτει κατηγορηματικά την ιδέα της έγκλισης της σε οίκο ευγηρίας. 

Η ζωή της όμως και στο προσωπικό επίπεδο θα αλλάξει ριζικά καθώς οι ανέμελες μέρες φαίνεται να έχουν ξεμείνει στο παρελθόν.Η κούραση, οι παρεξηγήσεις και ο εγωισμός θα φέρουν την ρήξη στο ζευγάρι. Η Ιφιγένεια θα θυσιάσει, σαν άλλη τραγική ηρωίδα, τον γάμο της στο βωμό της συνείδησης, της ανιδιοτελής αγάπης και της προσφοράς. Όταν θα ρωτά την μητέρα της λίγο πριν το τέλος του γολγοθά τους «Πες μου αν με θυμάσαι» η απάντηση της θα δικαιώσει τους κόπους και τον αγώνα της. Ο σκοπός όμως αυτής της θυσίας είναι τόσο δυνατός και δίκαιος που η μοίρα με βοηθό την αγάπη θα τα αποκαταστήσει όλα φέρνοντας την απαιτούμενη λύτρωση……

Ένα υπέροχο κοινωνικό, αληθινό βιβλίο με πολλά μηνύματα για τις σχέσεις παιδιών και γονέων καθώς και συζύγων. Η γραφή της Θεοδωρίδου μας χαρίζει απλόχερα πολλά πολλά συναισθήματα!! Ένα βιβλίο που αγγίζει την καρδιά του αναγνώστη για την ανθρωπιά, την ευαισθησία και τον ρεαλισμό που ξεπηδούν από τις σελίδες του!

Δακρυσμένα Φεγγάρια

Ήταν λίγο πριν πάρει την μεγάλη απόφαση... Εκεί στη Βιέννη. Ξαπλωμένη στο χειρουργικό τραπέζι αφέθηκε στην παραζάλη του υγρού αναισθητικού. Το φως από πάνω της έγινε φεγγάρι που δάκρυσε. Ήθελε να θυμηθεί ποια ήταν. Πάλευε με το χθες και το σήμερα. Τα μεταλλικά νυστέρια της χάλαγαν την ησυχία και την μπέρδευαν. Το υγρό στο αριστερό της χέρι άρχισε να κυλάει ζεστό, ώσπου έφτασε στα κύτταρα του μυαλού της. Μα δεν άγγιξε τα δέκα γαλάζια κύτταρα της ψυχής της.... Αυτά που κρύβανε βαθιά μέσα τους τη Θράκη και τις ρίζες  της. Τη θεία Τατάνα και τη Μέλπω... Τον Άγγελο, την Εύα και τον Τάκη. Την κόρη της τη Λαμπερή... Δέκα, όσες και οι ιστορίες της ζωής της. Γιατί αυτά ήταν η καρδιά της, το είναι της. Εκείνη. Η Αλεξάνδρα Μαρτίνη.

 Αναμφίβολα το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει...Ήταν εκπληκτικό,σε καθηλώνει και το σκέφτεσαι για μέρες αφότου το έχεις τελειώσει...Ενα υπέροχο βιβλίο με ξεκούραστη γραφή που ταυτόχρονα σου δημιουργεί έντονα συναισθήματα!!!!Πραγματικά μοναδικό!!!

 

Η Αμαρτία της Ομορφιάς

Η μεγάλη ομορφιά ήταν η μοναδική αμαρτία της Ευγενίας. Ένα δώρο που της δόθηκε ερήμην της κι έμελλε να καθορίσει την πορεία της ύπαρξής της.

«Για τον φτωχό ακόμη και η ομορφιά κατάρα είναι», αποφαινόταν συχνά η Μάχη, φαρμακωμένη από τις δυσκολίες της προσφυγικής ζωή της.  Όταν, όμως, μπαίνει στη ζωή της κόρης της ο ευκατάστατος Θεόφιλος, αρχίζει να αναθεωρεί τις απόψεις της.

Εκείνος την ερωτεύεται τρελά, απόλυτα. Αυτή τον αγαπά με τη λαχτάρα και το πάθος των δεκαεπτά της χρόνων. Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, όμως, που ξεσπά πριν προλάβουν να χαρούν την αγάπη τους, θα την αφήσει ξεκρέμαστη στον τόπο του. Εκεί θα μπει στο στόχαστρο των κουνιάδων της, ιδιαίτερα της μεγάλης, της Ευανθίας, και του ισχυρού κομματάρχη της περιοχής, ανέτοιμη για όσα την περιμένουν. Μοναδικό και αναπάντεχο στήριγμα θα βρει στην πεθερά της Άννα.

Κι ενώ στα χρόνια που ακολουθούν τα προστάγματα των καιρών ορίζουν τις ζωές τους, το μίσος και η ζήλεια οπλίζουν το χέρι της Μοίρας σπέρνοντας τον όλεθρο. Τρεις αθώες ψυχές παρασέρνονται στον βίαιο άνεμό του και ξεσπούν το λυγμό τους, καθώς σκορπούν σε διαφορετικές γωνιές της Ελλάδας, στην αγκαλιά της “μητέρας” Φρειδερίκης.

Η ιστορία ενός απόλυτου έρωτα σε ταραγμένα χρόνια. Όταν η ομορφιά θεωρείται αμαρτία κι οι πράξεις και τα λόγια των ανθρώπων συναγωνίζονται σε αγριότητα τα πεδία των μαχών, τότε τα πάντα μπορεί να συμβούν.

Πολύ όμορφο βιβλίο με μια ιστορία όμως δραματική. Ένα ακόμα βιβλίο, το οποίο μας δείχνει ξεκάθαρα τους χαρακτήρες εκείνης της εποχής και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν και χώρισαν την Ελλάδα στα δύο. Σε εκείνα τα χρόνια τα δύσκολα δεν υπήρξε μόνο ο πόλεμος αλλά και οι δύσκολες μεταξύ των ανθρώπων σχέσεις.Εκτός απο τον πόλεμο υπήρξε και το μίσος,ο εγωισμός, η ζήλεια και η αμαρτία!!! Η αδικία σε όλο το μεγαλείο της!!!! Για άλλη μια φορά η συγγραφέας με εξέπληξε γράφοντας τόσο ωραία και το βιβλίο το διάβασα μέσα σε τρείς μέρες. Κάθε σελίδα του μου έκοβε την ανάσα. Πολύ συγκινητικό και καθηλωτικό βιβλίο !!! Είναι η ομορφιά αμαρτία; Σε εκείνα τα χρόνια ήταν μεγάλη αμαρτία!!!

ΔΥΟ ΦΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΛΙΑ

Όταν το πήρα στα χέρια μου αυτό το βιβλίο ήξερα ότι θα το λατρέψω!!! Και έτσι και έγινε!!! Όπως με όλα τα βιβλία της συγγραφέως που με ταξιδεύουν με την αφήγηση και την γραφή της σε θάλασσες γεμάτα συναισθήματα, έτσι και αυτό με ταξίδεψε μαγικά σε παραλίες γεμάτα απο όλα τα συναισθήματα!!!

Η απληστία, ο ναρκισσισμός, η ζήλεια και η αλαζονεία μέσα σε μια γυναίκα που δεν αγάπησε κανέναν, δεν αγάπησε ακόμα και τα ίδια της τα παιδιά....Απλά τα παράτησε στην μοίρα τους....Το καθένα απο αυτά τράβηξαν τον δικό τους γολγοθά!! Η Αμέλια, η Κάσι και ο Θεόδωρος. 

Όμως αρκούσαν μόνο Δυό Φιλιά για την Αμέλια για να αλλάξουν όλα? Ταξίδεψα στην Ρώμη, στο Παρίσι, στην Νέα Υόρκη και στο πιο όμορφο νησί της Ελλάδας στην Κώ!!! Έζησα κάτω απο το φως της πανσελήνου, γεύτηκα την αλμύρα απο τα γαλάζια νερά του Αιγαίου και ανάσαινα μυρωδιές απο τα λουλούδια του κάμπου!!!

Η συγγραφέας Κυρία Ρένα Ρώσση-Ζαίρη πάντα με συνεπέρνει και με συγκινεί με την ποιητική γραφή της. Ρουφάω κάθε της λέξη. Αυτό το βιβλίο όμως με ξεπέρασε γιατι είμαι και εγώ μια μαμά και δεν θα μπορούσα ποτέ να διανοηθώ να γίνω μια Λου!!!

Αποσπάσματα απο το βιβλίο. 

{Τελικα μάνες δεν ονομάζονται οι γυναίκες που γεννούν τα παιδιά αλλά εκείνες που τους χαρίζουν στοργή και ασφάλεια. Εκείνες που νοιάζονται}. 

{Γονιός δε γίνεσαι όταν γεννήσεις ένα παιδί, αλλά όταν το μεγαλώσεις}.

{Δε με αποδέχτηκες, κι έτσι δεν κατάφερα να μάθω να αγαπάω τον εαυτό μου. Δε μου χάρισες ασφάλεια, για να πιστεύω σε μένα. Ξέρεις τι έγραψε ένας σπουδαίος ποιητής,μαμά;Ακόμα κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές και πάλι κάτι θα περισέψει. Κι εσύ δεν κατάφερες να μου χαρίσεις ούτε ένα τέταρτο ....}. 

Μια γυναίκα που λατρεύτηκε. Που έκανε όλη την Ελλάδα να την ερωτευτεί. Τη στιγμή που γεννήθηκε, ένας νάρκισσος ξεπρόβαλλε το κεφαλάκι του από το χώμα και τα αστέρια πήραν φωτιά. Δώρα μοναδικά της χάρισαν, τα βιολετιά της μάτια. Κι ένα υποκριτικό ταλέντο, αστείρευτο. 

Μια ζωή στο κόκκινο, η ζωή της. Κρυμμένη πίσω από λάθη και πάθη, μυστικά και ψέματα. Φόνους, υπεξαιρέσεις, απιστίες και αμαρτίες ανείπωτες. 

Κάθε άντρας που βρέθηκε δίπλα της, την ερωτεύτηκε. Κάθε παιδί που γέννησε, τη μίσησε. 

Μα δεν την ενδιέφερε διόλου. Τους φερόταν υποτιμητικά. Γιατί δεν είχαν ταλέντο, δεν είχαν ομορφιά, δεν ήταν διάσημοι. Θα έρθει άραγε η στιγμή που θα χαρίσει το βασίλειό της για δυο φιλιά;

Ένα μυθιστόρημα που ανασαίνει τις μυρωδιές του φεγγαριού, βουτάει στο απέραντο γαλάζιο των νησιών μας, γεύεται στάλες από τη γοητεία της Ρώμης, περπατάει ξυπόλητο στον τελευταίο κρυμμένο παράδεισο σε αυτή τη γη. Και τραγουδάει για μια αγκαλιά, χάνεται σε δυο φιλιά…

Γιατί η αγάπη είναι σαν την αλφάβητο. Πρέπει να έχεις κάποιον κοντά σου να στη συλλαβίσει από την αρχή.

 

Ζωή απο την Αρχή.

Ο Αχιλλέας Πανόπουλος, μαθητής της τρίτης λυκείου,  μια μέρα εξαφανίζεται από προσώπου γης χωρίς καμία προειδοποίηση. Η μητέρα του, η Νατάσα, με τη βοήθεια του διοικητή Δημήτρη Δρίβα, κινεί γη και ουρανό για να βρει τα ίχνη του γιου της. Στην πορεία της έρευνας τραγικά μυστικά, πάθη και λάθη βγαίνουν στο φως και περιπλέκουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
Λίγο καιρό αργότερα, η Νατάσα, από μια τραγική στροφή της μοίρας, θα βρεθεί κατηγορούμενη για την πιθανή δολοφονία του ίδιου της του παιδιού. Ο διοικητής, που έχει αρχίσει να τρέφει ερωτικά αισθήματα γι’ αυτήν, θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να την απαλλάξει από τις κατηγορίες που τη βαρύνουν.
Πού βρίσκεται ο Αχιλλέας;  Ποιο τραγικό μυστικό τού αποκαλύφθηκε τη μέρα που εξαφανίστηκε και ποιος είναι ο πραγματικός  ένοχος γι’ αυτό; Θα καταφέρει η Νατάσα να βρει το παιδί της και να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος που τους οδήγησαν ως εδώ; ‘Η μήπως είναι ήδη πολύ αργά και δε θα έχει την ευκαιρία για μια ζωή από την αρχή;

Το βιβλίο Ζωή απο την Αρχή είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως την σχέση των γονιών με το έφηβο παιδί τους. Συγγραφικά το βιβλίο είναι αρκετά καλό. Έχει ωραία δομή, σωστή χρήση λεξιλογίου και είναι γεμάτο σκέψεις και συναισθήματα. Η ροή του είναι αρκετά περιληπτική στην αρχή του έργου αλλά μετά συνεχίζει πιο ουσιαστικά. Αυτό το μυθιστόρημα περνάει πολλά μηνύματα κάτι το οποίο συμβαίνει πάντα με τα βιβλία της συγγραφέως. Το ενδιαφέρον είναι έντονο από την αρχή ως το τέλος, χωρίς να είναι προβλέψιμο βιβλίο.

Μάτια μου

Εκείνο το απόγευμα, κάθονταν στο μόλο, πάνω στα δίχτυα των ψαράδων. Της είχε προτείνει ο Λουκάς να καθίσουν να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα. Η Λένα μύριζε τον αέρα, ανάσαινε την αλμύρα της θάλασσας και ρουφούσε τα λόγια του με ακόρεστη δίψα. «Μακάρι να μπορούσες να το δεις, Λενιώ…». «Το βλέπω, Λουκά. Το βλέπω μέσα από σένα. Εσύ είσαι τα μάτια μου».

Ο Λουκάς και η Λένα, η τυφλή φίλη του, αγαπιόνταν από παιδιά. Ονειρεύονταν να παντρευτούν και να ζήσουν ευτυχισμένοι στο χωριό τους. Αλλιώς, όμως, τα ’φερε η τύχη… Τριάντα χρόνια αργότερα, οι ίδιοι πρωταγωνιστές θα ξανασυναντηθούν κάτω από πολύ ιδιόμορφες συνθήκες, σε διαφορετικούς ρόλους αυτή τη φορά. Άραγε, άντεξε στο χρόνο εκείνη η αγάπη; Μια συγκλονιστική ιστορία αγάπης, έρωτα και πάθους, μέσα από δυο μάτια που δεν είδαν ποτέ το φως του ήλιου.

 Για άλλη μια φορά ταξίδεψα στα μονοπάτια της αγάπης και του έρωτα. Μιας αγάπης που έμεινε αναλλείωτη στο χρόνο.Μιας αγάπης διαφορετικής, μιας αγάπης που έβλεπε μόνο με τα μάτια της ψυχής. Ήταν μια συγκινητική ιστορία αγάπης, πάθους και έρωτα. Μαζί με την Λενιώ ταξίδεψα σε έναν άλλο κόσμο. Σε έναν κόσμο που νομίζουμε ότι είναι σκοτεινός αλλά στην πραγματικότητα έχει πιο πολύ φώς απο τον δικό μας. Πόσο πραγματικά μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος στα διάφορα γεγονότα της ζωής του!! Όμως η Λενιώ άντεξε γιατί είχε δύναμη, ένα μεγαλείο μέσα στην ψυχή της και μια υπερβολική αγάπη για την ζωή και πάνω απο όλα για το παιδί της!!! Ήξερε να συγχωρεί, ήξερε να προσφέρει και μόνο να δίνει απλόχερα αγάπη!!

 «...ο ουρανός είναι σαν τη ζωή μας, πρέπει να υπάρχουν τόσα σύννεφα, όσα χρειάζονται για ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα»..

 

Τα Γαλάζια Φτερά του Έρωτα

Μόλις τελείωσα ένα υπέροχο διαφορετικό ταξίδι γεμάτο μηνύματα και συναισθήματα.  Είναι το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα που διαβάζω και ήταν για μένα διαφορετικό. Η γραφή του ήταν απλή, περιγραφική με έντονες, δυνατές σκηνές. Τα συναισθήματα πολλά και αντιφατικά. Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα  για την αληθινή φιλία που δεν επιτρέπει τίποτα να μπει ανάμεσα της, γιατί τίποτα δεν μπορεί να μπει ανάμεσα στους ανθρώπους και τους λαούς, ούτε θρησκεία ούτε εθνικότητα. Η φιλία κερδίζει πάντα και φυσικά κανένας δεν είναι καλύτερος από κανέναν σε αυτό τον κόσμο. Ένα εκπληκτικό βιβλίο που σε ταξιδεύει σε τοπία και περιπέτειες μοναδικές. Ένα βιβλίο που μας μεταδίδει την γοητευτική έννοια του έρωτα. Έναν έρωτα αγνό στην αρχή και δύσκολο και απρόσμενο στην συνέχεια που καταλήγει να πετάξει με τα Γαλάζια Φτερά του Έρωτα στον αγαιοπελαγίτικο ουρανό!!! Ένα βιβλίο που αξίζει να το έχεις στην βιβλιοθήκη σου!!!

 Η Κατερίνα, ο Λευτέρης και ο Οκάν είναι τρεις φίλοι που ζουν στη νησιωτική ελληνοτουρκική μεθόριο. Τα δυο αγόρια, παρά τη διαφορετική εθνικότητά τους, είναι πολύ στενά δεμένα, ενώ ο Λευτέρης και η Κατερίνα έχουν βρει ο ένας στο πρόσωπο του άλλου τον πρώτο τρυφερό τους έρωτα. Η ζωή όμως θα παίξει σε όλους παράξενα παιχνίδια και στην εφηβεία οι δρόμοι τους θα χωρίσουν.
Ο Λευτέρης γίνεται πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά τα βράδια ξοδεύεται σε υπόγεια μπαρ αναζητώντας εφήμερους έρωτες. Μια νύχτα, σε ένα τέτοιο μαγαζί, θα δοκιμάσει μια απίστευτη έκπληξη. Μπροστά του θα βρεθεί η Κατερίνα και η παλιά αγάπη τους θα θεριέψει διεκδικώντας δυναμικά το μερίδιό της στη ζωή τους.
Όταν όμως ο Λευτέρης καταρρίπτει έναν Τούρκο πιλότο, η υπηρεσία του θα τον τιμωρήσει. Συντετριμμένος καθώς είναι, λαμβάνει ένα παράξενο γράμμα που τον πληροφορεί ότι ο πατέρας του είναι ετοιμοθάνατος. Τότε συνειδητοποιεί ότι άλλα πράγματα έχουν αξία στη ζωή κι έτσι επιστρέφει έπειτα από χρόνια στο νησί του. Αλλά εκεί ελλοχεύει ένα φοβερό μυστικό που θα σφραγίσει τη ζωή και το μέλλον των τριών φίλων.
Όταν ο χρόνος και η μοίρα δοκιμάζουν τις σχέσεις των ανθρώπων, μόνο η φιλία και ο έρωτας μπορούν να τους σώσουν.

Το Παράθυρο της Νεφέλης

Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό το μυθιστόρημα!!! Είναι ένα βιβλίο που ρούφηξα κάθε σελίδα του αλλά συνάμα έκλεγα κιόλας με όλα αυτά που πέρναγε η ηρωίδα του βιβλίου η Νεφέλη!!! Είναι το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω και όπως και το πρώτο με συγκλόνισε !!! (Ενώ αυτό είναι το πρώτο του βιβλίο που έγραψε, εγώ είχα διαβάσει ήδη πρώτα την "Εξομολόγηση" που ήταν το δεύτερο βιβλίο που έγραψε). Αγάπησα την γραφή, την αμεσότητα και την λιτότητα του συγγραφέα με τη "Εξομολόγηση" και τα ίδια συναισθήματα βίωσα και με το "Το παράθυρο της Νεφέλης".

Είναι πολύ δύσκολο να γράφει κάποιος για την παιδική κακοποίηση αλλά ο συγγραφέας κατάφερε να αποτυπώσει στο χαρτί τόσο ικανοποιητικά όλα εκείνα τα γεγονότα που συνέβησαν στην Νεφέλη καθώς και τα απανωτά και ανάμεικτα συναισθήματα που ένοιωθε το κορίτσι απο την παιδική του ηλικία μέχρι που μεγάλωσε.  

«…ενώ από το σκυμμένο κεφάλι τα δάκρυα έσταζαν κάτω στη γη, στο προαύλιο του σχολείου…Δάκρυα που γύρευαν να εισδύσουν στο σκληρό τσιμέντο και να το διαλύσουν μεμιάς. Κι έπειτα να περάσουν στο χώμα, να το μουσκέψουν, να το ποτίσουν, ώσπου να φυτρώσει ένα δέντρο τόσο μεγάλο, που θα μπορούσε να σκεπάσει όλο τον κόσμο. Και τον ουρανό με τ’ αστέρια του. Κι από τα κλαδιά του δε θα έβγαιναν άνθη και φύλλα παρά μόνο παιδικοί αναστεναγμοί. Αναστεναγμοί και θλίψη. Θλίψη και πόνος. Όλος ο πόνος που έκρυβε μέσα τη αυτή η τοση δά ψυχούλα» (σελ. 116).

Ως μητέρα πόνεσα και έκλαψα με τις δύσκολες στιγμές που βιώσε η ηρωίδα στα παιδικά της χρόνια, μέσα στο σπίτι της, στο ασφαλέστερο καταφύγιο κάθε παιδιού. Είναι σοκαριστικό μια αθώα ψυχή να παλεύει απεγνωσμένα να κερδίσει μια αγκαλιά, ένα χάδι απο την μητέρα της.  Η γλυκιά Νεφέλη γνωρίζει τον πόνο, τη ματαίωση των ονείρων της, την συναισθηματική απόρριψη από νωρίς. 

 

«Τα κοχύλια άστραψαν για μια στιγμή στο φως, σαν τα άστρα του νυχτερινού ουρανού, πριν πέσουν. Ενός ουρανού που το άστρο της Νεφέλης έλειπε από πάνω του» (σελ. 152).

Η δυναμη όμως που κρύβει μέσα της θα οδηγήσουν τα βήματά της να ζήσει όσα δεν γεύτηκε απο εκεί που δεν το περιμένει.Θα ζήσει την αγάπη, το χάδι, την στοργή, την αποδοχή, τον έρωτα ακόμα και την οικογενειακή θαλπωρή. Με τα πινέλα της η Νεφέλη θα καταφέρει να δώσει χρώμα στην ζωή της. Όσο δεν ταξίδεψε ποτέ μικρή θα ταξιδέψει όταν μεγαλώσει στην Ρόδο, στην Φλωρεντία, στο Βερολίνο, στην Κωνσταντινούπολη και στην Κάσο. 

 

«Η φλόγα του κεριού έχει απίστευτη δύναμη. Καίει εξαφανίζοντας το ίδιο το σώμα που την κρατά ζωντανή. Μα μόλις τα καταφέρει, δεν έχει χρόνο να θριαμβολογήσει. Τελειώνει κι εκείνη. Σβήνει. Κι έτσι το ταπεινό κεράκι αποκτά την ίδια απαράμιλλη δύναμη με τη φωτιά» (σελ. 339).

 Περιγραφή

«Το παιδί μου… Βοήθεια. Έχασα το παιδί μου…»
Η τραγική μάνα νιώθει τον κόσμο να χάνεται.
Ποιο μυαλό και ποια καρδιά μπορούν να αντέξουν τόση πίεση, τόση τραγικότητα μέσα σε μια στιγμή; Ψάχνει στα μάτια των ανθρώπων γύρω της τη λύτρωση για τον χαμό της κόρης της. Ψάχνει την ίδια της τη σάρκα, το αίμα της. Μάταια όμως…
Το παιδί χάθηκε. Της το άρπαξε ένα ζευγάρι μέσα από τα χέρια της, ένα καλοκαίρι στο Νυδρί της Λευκάδας, για να καλύψουν το κενό που είχαν στη ζωή τους.

Μαζί τους η Νεφέλη γνώρισε την αγάπη, το χάδι, το χαμόγελο, ώσπου ήρθε στον κόσμο ο αδελφός της. Από τότε, όλα άλλαξαν…

Τα πινέλα και οι καμβάδες τη βοηθούσαν να δραπετεύει από την ασπρόμαυρη ζωή της, μέσα από ένα έγχρωμο παράθυρο. Η γυναίκα και ο άνδρας που γνώρισε σαν γονείς την πλήγωσαν, την πόνεσαν, μέχρι να ανοίξει το παράθυρο… αλλά και τα φτερά της.

Αντιγόνη, Μελιτίνη, Αρετή.
Μπήκαν στη ζωή της για να της δείξουν την αγάπη, την ανθρωπιά.
Έρωτας, Αρρώστια, Λύτρωση.
Πόση δύναμη μπορούν να ασκήσουν πάνω της;