Όταν στέρεψε η αντοχή

Φθινόπωρο 1961. Σε μια ακτή της Μυτιλήνης εντοπίζεται σε άσχημη κατάσταση μια νεαρή έγκυος, η Μαριάνθη, με τον τρίχρονο γιο της. Η κοινή τους πορεία διακόπτεται εκεί. Μια μέρα πριν, κάτω από περίεργες συνθήκες, είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει το σπίτι της και να περάσει λαθραία απ' την Τουρκία στην Ελλάδα. Αγγίζοντας τα όρια του πόνου με φόντο τον θάνατο και τα αμείλικτα κύματα που απειλούσαν να την καταπιούν, ατσαλώνεται με πείσμα να επιβιώσει και ορκίζεται εκδίκηση.
Τη Μαριάνθη περιμαζεύει και περιθάλπει η Δέσποινα, μια αρχοντική γυναίκα χτυπημένη επίσης απ' τη ζωή. Της προσφέρει στέγη, αγάπη και μια ζεστή οικογένεια γι' αυτήν και το κοριτσάκι που γεννιέται.
Στην πορεία του χρόνου, η μοίρα αποκαλύπτει ίντριγκες, υφαίνει νέες τις ποτίζει με μίσος, λάθη και εμμονή, πλέκοντας παράλληλα έναν ιστό από έρωτα. Η Μαριάνθη, με τη βοήθεια ενός ικανού ντετέκτιβ, πάλευε να εκπληρώσει την ορκισμένη της εκδίκηση και αφοσιώνεται στην ανεύρεση του χαμένου της γιου. Όταν χρόνια μετά φωτίζεται η ανατριχιαστική αλήθεια, στερεύει μέσα της κάθε αντοχή.
Υπάρχουν, όμως, όρια στην ανθρώπινη αντοχή; 

Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο και έτρεχαν τα γεγονότα. Ήθελα να ρουφήξω τις σελίδες τόσο γρήγορα για να δίαβάσω πως εξελίσονταν τα γεγονότα. Μια τραγική αρχή και ένα τραγικό τέλος. Πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος με την αλήθεια. Τα συναισθήματα παράλληλα μια δυστυχία και μια ευτυχία, μια λύπη και μια χαρά, ένα δάκρυ και ένα χαμόγελο!!!Μερικές φορές η ζωή είναι πολύ σκληρή.....Η μοίρα υφαίνει τον ιστό της χωρίς να μας ρωτήσει.