Από το Οπισθόφυλλο του βιβλίου
Η οδύσσεια μιας γυναίκας που άφησε την καρδιά της να μιλήσει μέσα από τα πάθη της. Λίγο πριν τη μικρασιατική καταστροφή, ο άρχοντας Λέανδρος Βραχνός επιστρέφει μόνιμα στον τόπο του. Στόχος του, να παντρευτεί και να κάνει απογόνους. Θύμα του η Ελισσώ, ένα κορίτσι που η ζωή την ανάγκασε να γίνει γυναίκα. Μια γυναίκα που μόνο απώλειες είχε να θρηνήσει. Η ζωή της Ελισσώς μαζί του ήταν ένα συνεχές βασανιστήριο. Το μόνο που ήθελε ο Βραχνός ήταν να του χαρίσει έναν γιο, γι’ αυτό και οι καθημερινοί βιασμοί ήταν ο μόνιμος ακόλουθός της. Προδομένη, παραδίνεται και βαδίζει μόνη το δρόμο που της χάραξε η μοίρα. Όμως, όταν το ημερολόγιό της πέφτει στα χέρια του άντρα της, η τιμωρία της είναι χειρότερη από το θάνατο. Κλειδωμένη στο κελάρι, χωρίς φαΐ και νερό, γυμνή μέσα στο φρικτό της σκοτάδι, θα νιώσει πως ήρθε το τέλος.
Η Ελισσώ θα καταφέρει να το σκάσει εγκαταλείποντας ό,τι αγαπούσε περισσότερο. Με την ψυχή και το κορμί της λεηλατημένα, θα βρεθεί χαμένη ανάμεσα στο πλήθος των προσφύγων, που καταφτάνουν ξεριζωμένοι από τη Σμύρνη, στο λιμάνι του Πειραιά. Με καινούρια ταυτότητα, ο δρόμος της θα την οδηγήσει στα μπορντέλα, να πλένει και να καθαρίζει τα σπίτια με τα κόκκινα φανάρια. Έτσι άρχισε να υφαίνεται η μυστική δαντέλα της ζωής της… Μοναδικός της στόχος να επιστρέψει πίσω στο νησί. Να έρθει αντιμέτωπη με τον άντρα της και τα εγκλήματα που έκανε εις βάρος της, και ήταν τόσα πολλά. Κάθε αποκάλυψη και ένας καημός. Κάθε απώλεια και πόνος. Μια αληθινή ιστορία ανιδιοτελούς αγάπης και αυταπάρνησης μιας γυναίκας που δεν θέλησε ποτέ να φυλακίσει τα όνειρά της.
Αποσπάσματα απο το βιβλίο
«Εγώ είμαι θαλασσινός, δεν κάνω για αυτά. Εγώ δεν γίνομαι δούλος κανενός».
«Όταν πεινάει το σπίτι σου, τα πάντα κάνεις. Αχ, ρε Ηλία, πώς κατάντησες έτσι; Ποιος να μου το ’λεγε πως θα ’ρχόταν μια μέρα που θα ζούσα τέτοια δυστυχία. Μα δεν με νοιάζει για μένα. Για το κορίτσι, που είναι της παντρειάς, καίγομαι. Ποιος θα την πάρει, όταν ξέρουν πως δεν είναι από καλή οικογένεια; Η κόρη του μπεκρή λένε όλοι, το ξέρεις;»
«Πάψε, μάνα!» πετάχτηκε η Ελισσώ.
"Μάζεψε λοιπόν, τα κομμάτια σου, θρήνησε αυτούς που άδικα χάθηκαν και πάλεψε να σώσεις τους υπόλοιπους. Η ήττα δεν ταιριάζει στους τολμηρούς".
Η Κριτική μου
Μια ιστορία πόνου, μια ιστορία που δεν την χωράει ο νους. Όσα και αν πέρασε η Ελισσώ στο τέλος τα κατάφερε και δικαιώθηκε. Πέρασε τόσα πολλά από μικρό κοριτσάκι και στο τέλος όμως η θεία δίκη ήρθε. Η Ελισσώ μπορεί να έχασε αγαπημένα της πρόσωπα, μπορεί να πόνεσε, να προδόθηκε αλλά στο τέλος αγαπήθηκε και κέρδισε πολλά στην ζωή της. Ένα βιβλίο σαν μια ατελείωτη, περίπλοκη και λεπτεπίλεπτη δαντέλα, σαν τον ιστό μιας αράχνης. Ενός ιστού περίπλοκου, μπερδεμένου αλλά και θανατηφόρου. Μια Μυστική Δαντέλα!!
Ένα βιβλίο συγκλονιστικό, που σε παρασύρει και σε σημαδεύει. Ένα βιβλίο που σε ταυτίζει με τους ήρωές τους και σε κάνει να πονάς και να θυμώνεις όπως κι αυτοί. Ένα βιβλίο που σε αρπάζει στις σελίδες του και σε κάνει να ζεις ανάμεσά τους. Τα συναισθήματα που σου γεννάει ποικίλα με κυρίαρχο αυτό του θυμού. Διαβάζεις ασταμάτητα και ελπίζεις να φτάσεις κι εσύ, μαζί με την ηρωίδα, στην λύτρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου