Μώβ

Επιτέλους το τελείωσα. Το Μώβ της Ίντζι Αράλ. Μόνο ωραίο εξώφυλλο έχει. Είναι η πρώτη φορά που ένα βιβλίο δεν με ώθησε να το τελειώσω με αγωνία ή με ευχαρίστηση. Είχε πολλές ανούσιες περιγραφές και ένα τέλος ανολοκλήρωτο για μένα. Δεν έχω γράψει ποτέ αρνητική κριτική για ένα βιβλίο αλλά δυστυχώς αυτή είναι η γνώμη μου για αυτό το βιβλίο οπότε δεν θα το συνιστούσα σε κανέναν.

Ο Ιλχάν, γιος κηπουρού, πρώην αριστερός και τώρα μεγιστάνας του πλούτου, πενήντα χρόνων πια, μετά από έναν αποτυχημένο γάμο ερωτεύεται μια κοπέλα τριάντα χρόνια νεότερή του. Με την επιθυμία να γυρίσει σελίδα στη ζωή του, προσπαθεί να πάρει διαζύγιο από τη γυναίκα του.
Από το πάρτι που κάνει για να γιορτάσει τα πρώτα γενέθλια του γιου του, από την ερωμένη του, απουσιάζουν η πρώην γυναίκα του και η αδελφή της, που όμως συμμετέχουν στη γιορτή μ' ένα σατανικό τρόπο.

Το "Μωβ" εκτυλίσσεται μέσα σε είκοσι τέσσερες ώρες. Οι ήρωες του όμως σκέφτονται το παρόν και το μέλλον τους, και καθώς το μυθιστόρημα αναπτύσσεται, καλύπτει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Άνδρες και γυναίκες ταλαντεύονται ανάμεσα στην αγάπη και το μίσος, τη συνήθεια και την επιθυμία για κάτι καινούργιο, τη ζωή και το θάνατο.