ΤΟ ΘΡΟΙΣΜΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΣ

Η Μαρίνα κοίταξε το νερό που έτρεχε στη γούρνα και μετά τη λεύκα που θρόιζε απαλά πάνω από το κεφάλι της. Είχε συνδέσει αυτό το θρόισμα με την παρουσία της μητέρας της. Και τώρα, νόμιζε ότι άκουγε τη φωνή της να ψιθυρίζει κάτι. Αφουγκράστηκε καλύτερα για να ξεχωρίσει τα λόγια. Θα σ᾽ αγαπάω πάντα... Θα σε προσέχω από ψηλά... Μα πώς δεν το είχε σκεφτεί αυτό; Η μαμά της την παρακολουθούσε και την πρόσεχε από ψηλά!

Kαρπός ενός μεγάλου έρωτα, η Μαρίνα ζει τα πρώτα παιδικά της χρόνια μέσα στη θαλπωρή που της εξασφαλίζουν η αγάπη και η στοργή των γονιών της. Πολύ μικρή όμως χάνει τη μητέρα της και βιώνει τη μοχθηρία της μητριάς της, η οποία, μετά το θάνατο και του πατέρα, κυριεύεται από μια ανεξέλεγκτη μανία εκδίκησης απέναντί της. Το αποκορύφωμα είναι μια πλεκτάνη που στέλνει την ανύποπτη Μαρίνα στη φυλακή με βαρύτατες κατηγορίες.

Στην άλλη άκρη της πόλης, ο Παναγιώτης γνωρίζει από μικρός την ορφάνια και τη μιζέρια. Το αγόρι μεγαλώνει στους δρόμους, στα ορφανοτροφεία και τα αναμορφωτήρια.

Και όμως, η μοίρα έχει αναθέσει στον Παναγιώτη ένα ρόλο καταλυτικό. Εντελώς αναπάντεχα, οι δρόμοι τους διασταυρώνονται μόνο για μια στιγμή. Θα σταθεί όμως αυτό αρκετό για να βρει εκείνος τη λύτρωση και η Μαρίνα την ευτυχία;

Ταξίδεψα με έντονα συναισθήματα σε αυτό το βιβλίο. Πολλά συναισθήματα,πλούσιο σε καταστάσεις, πάθη και ραδιουργίες με κρυμμένα σημάδια όλο νόημα πίσω απο τις λέξεις. Αγάπη και Μίσος. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πιο απο τα δυό θα υπερισχύσει. Με καθήλωσε μέχρι την τελευταία του σελίδα. 

Βιβλίο ύμνος για την αγάπη της μάνας που μπορεί απ'όπου και να βρίσκεται να μας φροντίζει και να μας προσέχει. Η μάνα που στέκεται ακοίμητος φρουρός. Η Λεύκα στον κήπο της Μαρίνας αφουγκράζεται τον πόνο της. Εκεί σε ένα απλό παγκάκι η Μαρίνα άκουγε τα λόγια της μαμάς της και τον ψίθυρο απο το θρόισμα της λεύκας που τόσο αγαπούσε η μαμά της!!!