Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

Δίδυμα Φεγγάρια

Τα Δίδυμα Φεγγάρια της Ρώσση-Ζαίρη είναι ένα βιβλίο που με συνεπήρε από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Το αγάπησα γιατί με έκανε να νιώσω έντονα συναισθήματα, ενώ σε κάθε σελίδα απορούσα ποια είναι τα αληθινά γεγονότα και αν όντως έχουν συμβεί. Έιναι ένα βιβλίο που κρύβει έντονα συναισθήματα, κρυβει τον ρόλο της αγάπης στη ζωή του ανθρώπου αλλά και του χρήματος, του έρωτα αλλά και της αρρωστημένης ζήλιας αλλά και απόρριψης. Μπορεί μια μάνα να αποχωριστεί το ένα της παιδί; Μπορεί να το πουλήσει; Και όταν αυτό μάθει την αλήθεια μπορεί να την συγχωρέσει; Μπορούν οι αποτρόπαιες πράξεις να συγχωρεθούν από την αγάπη; Η συγγραφεας του βιβλίου με αιφνιδιάσε μέχρι την τελευταία γραμμή αυτού του βιβλίου και αναρωτιέμαι πώς πραγματικά υπάρχουν τέτοια γεγονότα αληθινά στην ζωή κάποιων ανθρώπων!!! Αξίζει να το διαβάσετε!!!

 Κι ύστερα έκλεισε τα χέρια του γύρω μου κι ύστερα βυθίστηκα στην αγκαλιά του άντρα που αγαπούσα. Το χαμόγελό του έγινε ένα με το τρέμουλο της καρδιάς μου. Κι ύστερα θόλωσαν τα μάτια μου από τη γλύκα του σμιξίματός μας. Ακόμα και το φεγγάρι θολό μού φάνταζε. Ήταν εκείνη η ώρα η παραδεισένια. Η ώρα που τα δυο κορμιά μας έγιναν ένα. Ο Ανδρέας μού έλεγε πως με αγαπούσε. Και το ολόγιομο φεγγάρι άκουσε τα λόγια του, έγινε κατακόκκινο από χαρά κι έγειρε για να δροσιστεί στο κανάλι του γλυκού νερού που λίμναζε ανάμεσα στους καλαμιώνες. Το άκουσα στ’ αλήθεια να αναστενάζει από ευτυχία. Το κοίταξα πώς έλαμπε ψηλά στον ουρανό. Το κοίταξα πώς λουζόταν στο νερό δίπλα μου. Ήταν ευλογημένη εκείνη η νύχτα. Η νύχτα με τα δίδυμα φεγγάρια... Ένας πρίγκιπας. Ένα άσπρο άλογο. Μια νύχτα με δίδυμα φεγγάρια, που ανάσαινε την ομορφιά της Κερκίνης. Κι η Αλίκη φέρνει στον κόσμο δύο δίδυμα κοριτσάκια. Μόνο που αναγκάζεται να πουλήσει το ένα της παιδί…

1 σχόλιο:

  1. το τέλος του βιβλίου μου αφήνει ερωτήματα , αλλά ήταν υπέροχο και πολύ καλά γραμμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΟ ΜΠΛΕ ΖΑΦΕΙΡΙ

  Τι είναι η αγάπη; Δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο, ούτε ο άνθρωπος ούτε ο διάβολος ούτε πράγμα, που να το θεωρώ τόσο ύποπτο σαν τον έρωτα, π...