Η εικόνα των πολεμικών πλοίων στο λιμάνι της Σμύρνης το έτος 1922, να παρακολουθούν σιωπηλά την τελευταία πράξη της τραγωδίας των χριστιανών της Τουρκίας, ήταν ίσως η πιο θλιβερή και πιο σημαντική απο όλες.........
'Γιατί τα σπάσαμε τ' αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμεν απ' τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι' αυτό οι θεοί.
Ω γη της Ιωνίας, σένα αγαπούν ακόμη,
σένα η ψυχές των ενθυμούνται ακόμη. [.........]
Κ.Π.Καβάφης, «Ιωνικόν»
'' Όταν οι άγγελοι πέθαιναν στη Σμύρνη'', παρακολουθούμε ιστορίες απλών ανθρώπων, Ελλήνων και Τούρκων, πριν και κατά τη διάρκεια της Καταστροφής.Ο συγγραφέας χρησιμοποιώντας έναν τρόπο γραφής εμπλουτισμένο με θεατρικά στοιχεία, όπως οι πολλαπλοί διάλογοι, οι σκηνοθετικές πληροφορίες και οι λεπτομερείς περιγραφές, μας παρουσιάζει τις ζωές Ελλήνων και Τούρκων της Μικράς Ασίας την εποχή της Μεγάλης Καταστροφής. Κυριαρχεί ο διάλογος και η περιγραφή της ζωής και των ρόλων των ηρώων. Οι αναδρομές στο παρελθόν μάς δίνονται από το συγγραφέα μέσω της ηρωίδας 'Αντζελ Σάιμον-Συμεωνίδη, η οποία ερευνά τα αίτια της Τραγωδίας του 1922 στη σημερινή Σμύρνη. Η συνάντησή της με τη Μιριάμ μας παρέχει μνήμες και γεγονότα από την περίοδο της Καταστροφής. Η γλώσσα του συγγραφέα είναι απλή και περιγραφική. Στο τέλος του βιβλίου παραθέτει τρεις πηγές άντλησης ιστορικών πληροφοριών που αναφέρονται στην περίοδο αυτή. Χαρακτηριστικό είναι ένα συνταρακτικό ντοκουμέντο, όπου ο Κεμάλ παρακολουθεί αδιάφορος την πυρκαγιά της Σμύρνης και όταν ο Ισμέτ Ινονού του ζητεί να στείλει στο στρατοδικείο τον Νουρεντίν, τον Νέρωνα της Σμύρνης, διατάζει... να ρίξουν την ευθύνη στους Έλληνες. Οι πηγές και τα ντοκουμέντα χαρίζουν αξιοπιστία στο βιβλίο του. Η παράθεση της ιστορίας της φιλίας ενός Τούρκου και ενός Έλληνα περνάει ανθρωπιστικά και αντισωβινιστικά μηνύματα. Η Τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής ήταν τραγωδία τόσο για τους απλούς Έλληνες όσο και για τους απλούς Τούρκους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου