Το Παιδί της Αγάπης

Το βιβλίο της Μαρίας Τζιριτά «Το παιδί της αγάπης» πρόκειται για ένα συγκλονιστικό βιβλίο. Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα μικρό χωριό της Κέρκυρας. Ο Γιάννης, αγρότης βιοπαλαιστής και η Φρόσω, πλύστρα, είναι από τους φτωχότερους κατοίκους της Κέρκυρας και η οικογένειά τους έχει τέσσερις κόρες και ένα γιο. Η Βασίλω, το πρώτο παιδί της οικογένειας, γεννήθηκε καθυστερημένο. Μετά από έναν βιασμό η Βασίλω μένει έγκυος. Χρήματα για αποβολή δεν υπήρχαν, γι” αυτό το κορίτσι μένει κλειδωμένο στο σπίτι για να μην μάθει ο κόσμος ότι είναι έγκυος, κάτι που ούτε και η ίδια δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί. Η ιστορία προχωρεί. Η μάνα που της κλείνει το στόμα για να μην ακουστούν τα ουρλιαχτά της γέννας και ύστερα… ένα παιδί. Ο Στέλιος. Ο νεογέννητος Στέλιος καταλήγει σε ίδρυμα, χωρίς όμως τα απαιτούμενα έγγραφα για να μπορεί να δοθεί για υιοθεσία. Στο σημείο αυτό αρχίζει η τραγική περιπλάνησή του. Δύο χρονών παιδάκι τον πήγαν πίσω στην φυσική του οικογένεια και στην ηλικία των τεσσάρων το πήραν πάλι σε ίδρυμα στην Αθήνα. Στα δέκα του τον έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια χωρίς την έγκριση της αγαπημένης του φροντίστριας. Στα δώδεκά του τον φέρνουν πάλι πίσω στο ίδρυμα.

 Πόσο απλό ακούγεται, μα την αλήθεια! Με την διαφορά ότι δεν μιλάμε για αντικείμενο, αλλά για έναν άνθρωπο, για ένα αθώο παιδί. Το «παιδί της αγάπης» θα καταφέρει επάξια να σας κάνει καλύτερο άνθρωπο. Θα σας συνεπάρει, θα σας μαγέψει και θα σας συγκινήσει. Και το σπουδαιότερο; Θα σας κάνει να εκτιμήσετε πράγματα που ως τώρα θεωρούσατε δεδομένα. Σαν ένα μυστικό και έξυπνα δοσμένο μάθημα για την αξία της οικογένειας, το μεγαλείο της μητέρας, τον καθοριστικό ρόλο της αγάπης στην εξέλιξη ενός ανθρώπου. Το διάβασα μέσα σε δύο μέρες γιατί το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Το βιβλίο αυτό με άγγιξε βαθιά και με έκανε να κλάψω περισσότερο από πολλά βιβλία που έχω διαβάσει. Ένα βιβλίο ύμνος στην ανθρώπινη ψυχή. Τόσο παραστατικό και καλογραμμένο, που είναι σα να ζεις κι εσύ από κοντά την ζωή του Στελάκη. Μια ιστορία βγαλμένη από τη ζωή, που θα σε κάνει να κοιτάξεις βαθιά μέσα σου και να κατανοήσεις την έννοια της προσφοράς. Ένα βιβλίο που περνά πολλά μηνύματα και τελικά μας διδάσκει ότι ίσως πρέπει κι εμείς να δούμε την ζωή λίγο διαφορετικά, γιατί δεν είναι όλα εύκολα. Τελειώνοντας θα ήθελα να γράψω αυτό που ο Στέλιος έγραψε στη μάνα του πριν φύγει: «Δεν αφήνω πίσω μου τίποτε. Ήρθα και φεύγω από τη ζωή αυτή σαν ένα φύλλο που ο άνεμος το πήγαινε πότε από “δώ και πότε από “κεί. Μόνο η δική σου αγάπη έδωσε νόημα σε αυτή τη σύντομη πορεία και θέλω φεύγοντας να σε βεβαιώσω πως δεν πήγε χαμένη.»