Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Ιόλη

Τελείωσε άλλο ένα ταξίδι με την Ιόλη!!! Δυσκολεύομαι να εκφραστώ. Τα συναισθήματά μου είναι τόσα πολλά όσα και τα δάκρυα που ήρθαν διαβάζοντας την ΙΟΛΗ. Ένα παιδί που δεν είπε ποτέ την λέξη «μαμά». Αυτή τη μικρή λέξη που όλοι έχετε πει αμέτρητες φορές και ακούσει από τα παιδιά σας… ίσως γιατί η κυρα Αγγέλλω δεν την άφησε ποτέ να νιώσει την έλλειψη της μητέρας.
Μια ηρωίδα ζωής η κυρα Αγγέλλω. Πόσα συναισθήματα πόνο, θυμό, αγάπη συγκίνηση. Ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι. Κλείνοντας το βιβλίο έδωσα και εγώ την ίδια υπόσχεση με την ΙΟΛΗ στον εαυτό μου. Να ποτίζω συχνά τα λουλούδια της καρδιάς μου για να μην μαραθούν. Πολύ αξιόλογο και θεωρώ πως πρέπει να διαβαστεί από όλες τις ηλικίες!


Η Μαρία Τζιρίτα είναι από τις καλύτερες συγγραφείς κοινωνικών μυθιστορημάτων που έχει να παρουσιάσει η σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Από τη πρώτη της συγγραφική απόπειρα έως σήμερα δεν έχει απογοητεύσει στιγμή τους αναγνώστες της που ξέρουν πως, διαβάζοντας ένα βιβλίο της, θα βρουν κομμάτια του εαυτού τους, δικές τους σκέψεις αλλά και προβληματισμούς πάνω σε θέματα που λίγο-πολύ απασχολούν τους περισσότερους.
Στο βιβλίο της Ιόλη, η ηρωίδα της,η Ιόλη, διάγει ένα βίο όχι ιδιαίτερα ανθόσπαρτο αφού η ζωή της έδειξε ένα σκληρό πρόσωπο από την αρχή. Σε άλλη περίπτωση η κατάληξη της θα ήταν τελείως διαφορετική αν δεν είχε στο πλάι της ένα άνθρωπο που την αγάπησε περισσότερο από οποιοδήποτε: την γιαγιά της. Η γιαγιά Αγγελική είναι ο φύλακας-άγγελος στη ζωή της Ιόλης που στέκεται στο πλάι της στα δύσκολα και στα εύκολα.

Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο δεν μπορείς να μη συγκινηθείς από την αυταπάρνηση της γιαγιάς για να στηρίξει την εγγονή της όταν νιώθει ότι τη χρειάζεται ακόμη κι αν δεν της το ζητήσει. Αυτόματα τίθεται το ερώτημα, μάνα τελικά είναι όποια γεννάει ή όποια μεγαλώνει ένα παιδί; Σε περιπτώσεις σαν κι αυτή η απάντηση είναι ευκόλως εννοούμενη. Σίγουρα όλοι έχουν ευχηθεί να είχαν ένα άνθρωπο δίπλα τους που να στεκόταν φίλος κι αδερφός χωρίς ποτέ να ζητήσει τίποτα σαν αντάλλαγμα. Πολλοί θα βιαστούν να πουν ότι τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν μόνο στα βιβλία και στις ταινίες κι ότι η πραγματική ζωή απέχει κατά πολύ από αυτό που παρουσιάζεται μέσα από κάποιες σελίδες ή από μια κινηματογραφική σκηνή. Νομίζω όμως ότι τελικά υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι γύρω μας. Μπορεί όχι στο οικογενειακό ή άμεσα συγγενικό περιβάλλον αλλά υπάρχουν. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τους αφήσουμε το περιθώριο να μπουν στη ζωή μας και να τους κάνουμε κομμάτι της χωρίς να νοιαστούμε για το τί θα γίνει μετά. Όσο δύσκολα κι αν γίνουν τα πράγματα δίπλα σε τέτοιους ανθρώπους αισθάνεσαι σιγουριά, ηρεμία, ξέρεις ότι θα σε στηρίξουν και θα είναι η αγκαλιά που αποζητάς για να κρυφτείς κι ο ώμος που ζητάς να στηριχθείς όταν θες να βγάλεις από μέσα σου ό,τι σε πνίγει. 

Η γιαγιά Αγγελική είναι ένας αρτιότατα σκιαγραφημένος χαρακτήρας που χωρίς αμφιβολία θα αγαπήσεις. Η Ιόλη είναι η κοπέλα της διπλανής πόρτας,με όλα τα ελαττώματα και τα προτερήματα που έχουν οι άνθρωποι του σήμερα. Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν διαβάστε αυτό το μυθιστόρημα. Κρύβει μέσα του περισσότερες αλήθειες απ'όσες νομίζετε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΟ ΜΠΛΕ ΖΑΦΕΙΡΙ

  Τι είναι η αγάπη; Δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο, ούτε ο άνθρωπος ούτε ο διάβολος ούτε πράγμα, που να το θεωρώ τόσο ύποπτο σαν τον έρωτα, π...